ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประกอบ - พระฉัมปทัณฑภูมิแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 208
๘. เรื่องสาวกเดียรี่* [๒๒๓๗]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจตวัน ทรงปรารถนาพวกสาวกเดียรี่ ศรัสพระธรรมเทสนานี้ว่า "อวุฒ"
[มูตรพวกเดียรี่สอนมูตรไม่ให้ไว้นานเชอะ]
ความผิดค่าว่า สมานวัง พวกสาวกอัญญเดียรี่ เห็นพวก ลูก ๆ ของตนพร้อมทั้งบริวาร เล่นอยู่กับพวกลูกของพวกอาบาสก์ผู้เป็น สัมมาทิฏฐิ ในเวลาลูกหลานนั้นมาเรื่อยแล้ว จึงจำให้พระปฏิญาณ ว่า "สมณะพวกคายญุตร พวกเจ้าไม่พึงให้ไว้นาน แม้วิมารของสมณะ เหล่านั้น พวกเจ้าก็ไม่พึงเข้าไป" วันนั้น ลูกของพวกอัญญเดียรี่ เหล่านั้น กำลังเล่นอยูในที่ใกล้แหล่งชุมนุมประตูศาล พระเพขวันวิหาร มีความระหายน้ำมัน นี้นั่น พวกเขาจึงส่งเด็กของอาบาสกคนหนึ่งไปสู่ พระวิหาร สั่งว่า "เข้าไปดื่มน้ำในวิหารนั้นแล้ว จงนำมาเพื่อพวก เราบ้าง." เด็กนั้นเข้าไปยังพระวิหาร ถวายบังคมพระศาสดาแล้ว กราบทุกความบั้นนั้น
[มูตรพวกเดียรี่ฉบับนี้อธิบายพระพุทธศาสนา]
ครั้งนั้น พระศาสดาสะกะเด็กนั้นว่า "เจ้าท่านนั้น ดื่มนำแล้ว ไป จงส่งเด็กพวกนั้นออกนั่นมา เพื่อความการจะดื่มน้ำในที่นี้เทียว." เขาได้ทำอย่างนั้น พวกเด็กเหล่านั้นดื่มน้ำแล้ว พระศาสดารับสั่ง
* ของสนามหลวง พ.ศ. ๒๔๗๕