พระปริยัติปฏิบัติฉบับแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 90 พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 7 หน้า 92
หน้าที่ 92 / 254

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับภิญญูและความหมายของการมีความมานะใจ พร้อมทั้งคำสอนเกี่ยวกับความสุขและทุกข์ในชีวิต โดยอธิบายว่าความเป็นผู้มีคุณสามารถลดความทุกข์ได้ เหมือนกลิ่นที่มีค่าน้อยแต่ก็ทำให้เดือดร้อน ซึ่งมีการอภิปรายถึงประโยชน์ที่ได้จากพระธรรมและการเข้าถึงพระอรหัตในกลุ่มภิกษุ.

หัวข้อประเด็น

-ภิญญู
-วิสุทธสมาทิ
-พระอรหัต
-คุณธรรม
-เวทนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระปริยัติปฏิบัติฉบับแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 90 พระภาคเมื่อทรงภาพใครดูปรากฏนั่ง ก็ตรัสว่า “ภิญญู.” ว่าด้วย วิสุทธสมาทิ ความว่า อย่าเพิ่มถึงความมานะใจ. มีค่า อธิบายไว้อย่างนี้ว่า “ภิญญู” คือว่าภิญญูเป็นผู้ดูไม่รุกพระอรหัต กล่าวคือความสิ้นไปแห่งอาสะ ไม่มีสิ่งถึงความวางใจ ภาพของเรา น้อย นิดหน่อย ด้วยเหตุว่าความเป็นผู้มีคุณมีศรีสมบูรณ์เป็นต้น นี้เท่านั้น เหมือนคุณแม่มีประมาณน้อยยิ่งมีกลิ่นเหม็นฉันใด ภพแม่ มีประมาณน้อยก็เป็นเหตุให้เกิดทุกข์กันนั้นแล้ว. ในลากบเทสนา ภิกษุเหล่านั้น ตั้งอยู่ในพระอรหัตแล้ว, เทนานได้มีประโยชน์แก่บุคคลผู้ประชุมกันแล้ว ดังนี้แล้ว. เรื่องภิญญามากรูป จบ. ธัมม์วรรวรรค วรณา จบ. วรรครที่ ๙๔ จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More