พระึปิยะปทุมปฏิวัติภาค ๑ - หน้าที่ ๙ : หน้า 11/254

ประโยค - พระึปิยะปทุมปฏิวัติภาค ๑ - หน้าที่ ๙ ๒. เรื่องพราหมณ์คนใดคนหนึ่ง*[๑๙๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจนทรวัง คนใดคนหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนานั้นว่า "อนุภาพเหล่านี้เป็นต้น. [พราหมณ์ทำความดีอุกูลแก่ภิกษุ] ดังได้กล่าวมาวันหนึ่ง พราหมณ์นั้นออกไปแต่เช้าๆ ได้ยิน แลดูพวกภิกษุทั้งจิว ในที่นี้เป็นที่จิวของพวกภิกษุที่ท่านนั้น มีผู้หญิงออกขึ้นแล้ว ต่อมา ภิกษุูรุปนั้นจิวอยู่ ชายจิวรกลือกลัวที่หญิง เปียกด้วยหยาดน้ำค้างแล้ว พราหมณ์เห็นเหตุนี้แล้ว คิดว่า "เราควรทำนี้ให้ปราศจากหญิง" ในวันรุ่งขึ้น ถือออไป ทอดที่นั้น ได้ทำให้เป็นที่นึนมนทลาน. แม้ในวันรุ่งขึ้น เมื่ออีกภูมิยั้นนั้น หมู่จิวรอยู่ พราหมณ์เห็น ชายจิวรของภิกษุูหนิ้ง ตกไปบนพื้นคนกลัวกลัวอยู่ผู้นั้น จึงคิดว่า "เราเลี้ยทรานในที่นี้ด้วย" แล้วหนทรายมาณกลีอง. [พราหมณ์สร้างมนตปและศาลา] ภายหลังวันหนึ่ง ในเวลานั้นก่อนภาคได้แดกกล้า. แม้ในกาลนั้น พราหมณ์เห็นเพ่งไหลออกจากกายของพวกภิกษุผู้อยู่ลุ้นหมู่จิวร์ * พระมหาพื้น ป. ธ. ๖ (ปัจจุบันเป็น สมัยพระพุทธโมจายร) วัดสามพระยา แปล ๑. อุปริณฺ ให้มองเขียวไปปราศ