พระธัมปิฏกฉบับภาษาแปล ภาค ๑๗ เรื่องพระสิสสะ : หน้า 14/254

ประโคด - พระธัมปิฏกฉบับภาษาแปล ภาค ๑๗ หน้า ๑๒ ๓. เรื่องพระสิสสะ** [๑๔๔] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารภภิญฺญู หนึ่งชื่อตสสสะ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "อยาลาว มัง สมฺฤฏาย" เป็นต้น. [พระสิสสะมอบผ้าสกุลเนื้อหยาบให้พระสาว ดังได้กล่าวมา กุลบุตรชาวเมืองสาวัตถีคนหนึ่ง ได้บรรพชา อุปสมบทแล้ว ปรากฏชื่อว่า "ติสสะเณร." ในภาคต่อมา พระสิสสะเณรนั้น เข้าฐานพรษา ณ วิหารในชนบท, ได้ผ้าสกุลเนื้อหยาบประมาณ ๘ สกล จำพรษา ปวรณาแล้ว, ถือผ้าชนไปรวมใส่กล่องผ้า ที่สาวัตถี คำร่ำว่า "ผ้าสกุลผีนี้" ไม่สมควแก่พี่ชายเรา" แล้วตัดผ้าชนโนด้วยมืดอัคคม ทำให้เป็น ชิ้นน้อยขึ้นใหญ่, โกลนในครก แล้วสาง ดีด กรอ ปั่น ให้เป็นด้าย ละเอียด ให้ทอเป็นผ้าสกุลแล้ว. [พระเณรเตรียมจะตัดจีวร] ฝ่ายพระเณร ก็ตัดแจงด้วยและเข็ม, นิ่มนิดกฎกุฏิหนุ่มๆและ สามเณรร่วมทำจีวรให้ประชุมกันแล้ว ไปยังสำนักงานพระา พูดว่า "พี่ จงให้ผ้าสกุลนี้นั่นคั่น, ฉันจะให้จีวร."" พี่สาวนั้น นำผ้าสกุลประมาณ ๘ สกลออกมาวางไว้ใกล้มื้อน. * พระมหาเณิน ป. ธ. ๕ (ปัจจุบันเป็น สมเด็จพระพุทธโมยุราช) วัดสามพระยา แปล