ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคม-พระอึ้มปฏิรูปฉกุถามแปลก ภาค ๑ หน้า 28
โรงฉันอยู่; ส่วนบุคคลนี้ไม่ทำอะไร ๆ เป็นผู้บุกเบิกตรงไปยังบ้าน,
เขาแม้ถูกกักขังหลาย บอกว่า "จงดูคนนี้" แล้วจ้องดูอย่าง ทำ
เป็นเหมือนไม่แอดู เหมือนส่งไปในอื่น เหมือนหลบอยู่ ดุกัล
ลูกคุณ ทำที่เป็นดูจิตจิรวิ พูดว่า "การงานของเรือนนี้นี้อยู่"
ลูกจากอาสะเข้าไปบ้าน เข้าไปสู่เรือนหลังใดหลังหนึ่ง บรรดา
เรือนที่ทำหนหนาไว้แล้วแต่ให้เข้า, เมื่อห่มมุ่งมน เรือแม่ แล้ว
นักกร ( ค่าย) อยู่ริมประตู, ตามือบ้างหนึ่ง ผลักประตูแล้วเข้าไป
ภายใน. ลำดับนั้นมนุษย์เหล่านี้เห็นบุคคลนั้นแล้ว แม้ไม่ปรารถนา
กินิมุติให้รับอาสะแล้ว ถวายของมีถวายเป็นต้นที่มีอยู่, เขาบริโภค
ตามความต้องการแล้ว ถือเอาของส่วนที่เหลือด้วยบาตรหลีก ไป, บุคคลนี้
ชื่อว่าผู้ดำเพียงดังว่า, อนุบุคคลผู้ห้าวหาญเห็นปานนี้ เป็นอย่างง่าย
ว่า ว่า ฉลิน ความว่า ชื่อว่าผู้ปิดกั้น เพราะเมื่อ
คนทั้งหลาย กล่าวคำเป็นต้นว่า "พระเถระชื่อโน้น เป็นผู้มีความ
ปรารถนาด้น้อย," กำจัดคุณของคนเหล่าอื่นเสีย ด้วยคำเป็นต้นว่า
"ก็แม่พวกเราไม่เป็นผู้มีความปราณน้อยดอกหรือ?" กินมนุษย์
ทั้งหลายฟังคำของคนนี้นั่นแล้ว เมื่อสำคัญว่า "แม่ผู้เท่านั้นเป็นผู้
ประกอบด้วยคุณ มีความเป็นปราณน้อยเป็นต้น" ย่อมสำคัญ
ของที่ตนควรให้ แต่จำเดิมแต่้นไป เขาไม่อาจเพื่อจะยังจิต
ของบรุษผู้ทั้งหลายให้ยินดี ย่อมเสื่อมจากลากมันนั้น บุคคลผู้ปกติ
กำลังอย่างนี้ ย่อมเสื่อมจากลากมันทั้งนั้น บุคคลผู้ปกติ
กำลังอย่างนี้ ย่อมยังลากทั้งของตนทั้งของผู้อื่นให้ยินดีแท้
๑. โกวิท ภาวุ ปิยาน ปิดนาบประตูหน่อยหนึ่ง ๒. ของสนามหลวง พ.ศ. ๒๔๗๖