พระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๓ - การอดกลั้นคำอธิษฐานของพระศาสดา พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 7 หน้า 215
หน้าที่ 215 / 254

สรุปเนื้อหา

พระศาสดาได้ตรัสเรื่องการอดทนและการอดกลั้นคำอธิษฐาน เปรียบกับช้างที่เข้าสู่สงคราม โดยบอกว่าการอดกลั้นนั้นมีความสำคัญมากกว่าการเป็นภาระ การอดทนต่ออุปสรรคคือการฝึกฝนตนเอง ซึ่งเป็นพื้นฐานที่สำคัญในการพัฒนาตนให้เป็นผู้ที่ประเสริฐในสังคม การเปรียบเทียบนี้ช่วยให้เห็นถึงคุณค่าของการอดทนและการฝึกฝนในชีวิตประจำวัน การเติบโตทางจิตใจเสียเลือดจากการสัมผัสอุปสรรคเพียงพอสามารถสร้างภูมิคุ้มกันให้กับบุคคลในอนาคตได้ โดยเฉพาะในสังคมที่มีการแข่งขันสูง เช่น พลเมืองที่เข้มแข็งและมีวินัยที่ดี

หัวข้อประเด็น

-การอดทนในชีวิต
-บทเรียนจากพระศาสดา
-การพัฒนาตนเอง
-การฝึกฝนและความสำเร็จ
-เปรียบเทียบกับสัตว์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๓ - หน้า 213 [พระศาสดาทรงอดกลั้นคำอธิษฐานได้] พระศาสดาตรัสว่า "อนันต์ เราเป็นชนกับช้างที่เข้าสู่สงคราม การอดทนต่ออุปสรรคที่แล่นมาจาก ๔ ทิศ เป็นภาระของช้างที่เข้าสู่สงคราม นั่นได ชื่อการอดทนอดกลั้นนั้นมากกว่าการเป็นภาระของช้างนั้นเหมือนกัน" เมื่อทรงปรารภพระองค์แสดงธรรม ได้ทรงภาคภูมิพระคาถานี้ในนามวรรณว่า:- "เราจักอดกลั้นคำอธิษฐาน เหมือนช้างอด ลูกครึ่งดำจากแสงในสงครามนั้น, เพราะชนเป็นอันมากเป็นผู้ศิล ชนทั้งหลาย ยอมนำสัตว์ที่แพะแล้วไปสู่ที่ประชุม พระราชา ย่อมทรงสัตว์พาหนะที่แพะแล้ว, บุคคลผู้อกลั้นคำอธิษฐานได้ ฝึก (ตน) แล้ว เป็นผู้ประกอบผู้ในมนุษย์ทั้งหลาย, ม้าสันดร ม้าสินธพผู้ อาชาไนย ช้างใหญ่ชนิดกฤษณะ ๑ ที่ฝึกแล้ว ย่อมเป็นสัตว์ประเสริฐ แต่มุคคลที่มักฝึกแล้ว ย่อมประเสริฐกว่า (สัตว์พิเศษนั่น)" [[แก่อรรถ] บรรดาเขาหล่านั้น นอกจาก นาโค คือ เหมือนช้าง สองบ่าวว่า จาบโต้ ปฏิต คว่าว่า หุดออกไปจากธุู.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More