พระบำทัชฏุกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 154 : หน้า 156/254

ประโยค - พระบำทัชฏุกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 154 ๓. เรื่องภูษาชาวนครภัณฑ์* [๒๒๑] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อเสด็จอัศจรรย์นครภัณฑ์ ประทับอยู่ในชาติตะวัน ทรงปราปภ์ชาวนครภัณฑ์ ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "ยิ ฺิ กิจ" เป็นต้น. [ภูษะแยะเลยสมณกิจ] ดังได้กล่าวมา กิญฺชาวนครภัณฑ์เหล่านั้น ได้เป็นผู้ขายใน การประดับเขียนเท้า. สมจริงตามที่พระอุบลสึงะ กล่าวไว้ว่าก็โดยสมบั้นแล พวกภิกษุญาณครภัณฑ์ ตามประกอบความเพียรในการประดับเขียนเท้า ชนิดต่าง ๆ กันอยู่ : ทาเองบ้าง ให้นคนอื่นทำบ้าง ซึ่งเขียนเท้า หญิงธรรมดา ทาเองบ้าง ให้นอื่นทำบ้าง ซึ่งเขียนเท้าถูกป้อง เขียนเท้าบุญมกะต่าย เขียนเท้าต้นเปิง เขียนเท้าผ้ากัมพล, ย่อม ละทิ้งอุทกเสด (ศึกษาเล่าขานธรรมวินัย) ปรัชญา (การไต่ถาม) อชิสส (อินทรีย์สังหาร) อธิฏฐาน (สมาถาวนา) อธิปัญญา (วิปัสสนาญาณ). ภิกษุหลายหลาย ดำเนินโทษตามความที่ทำชั่วนั่นของ ภิกษุเหล่านั้น จีงกราบลูลูแผ่พระศาสดา. [พระศาสดาตรัสหน้โทษแล้วเทสนา] พระศาสดา ทรงตีเลขนิภาญาณนั้นแล้ว ตรัสว่า ภิกขุ ทั้งหลาย เรืองหลายมากด้วยอิริยาบถอื่นแล้ว ขนขวายในกิจอย่าง