พระศาสดาและพารามณ์: การสนทนาเกี่ยวกับความเศร้า : หน้า 223/254

คราวนั้นแฉ พารามณ์มหาศาลคนใดคนหนึ่ง ผู้คร่ำหมอง มีผ้าห่มอ้น เศร้าหมอง เข้าไปฝ่าพระผู้มิพระภาคเข้าโดยสนามที่พระองค์ประทับอยู่" พระศาสดาทรงทำปฏิสันถารกับเขาอยู่ใน ส่วนข้างหนึ่งแล้ว ได้รสคำว่า "พารามณ์ เพราะอะไรหนอแฉ ท่านจึงเป็นผู้คร่า- หมอง มีผ้าห่มอ้นเศร้าหมอง?" พารามณ์กล่าวว่า "ขึ้นแต่พระโคมผู้เจริญ ขึ้นพระองค์มีบุตรอยู่ ๕ คนในโลกนี้ บุตรเหล่านั้น ถูกรถุบูญ จึงขับข้าร้องค้องออก เสียงจากเรือน." [พระศาสดาให่พารามณ์เรียนคาถา] พระศาสดา ตรัสว่า "พารามณ์ ถ้าขั้นนั้น ท่านจงเรียนคาถา เหล่านี้ เมื่อหมู่มาชุนประชุมกันในโลกา เมื่อบุตรทั้งหลาย (ของ ท่าน) นั่งแล้ว จงกล่าวว่า:- "ข้าพเจ้าเกิดผลิตผลินด้วยบุตรที่เกิดแล้วเหล่า ใด, และปรารถนาความเจริญแก่บุตรเหล่าใด, บุตรเหล่านั้นถูกรถุบูญยุ่ง" ยังอุปมาในคำกล่าว ว่า "ข้าพเจ้าจะเกิดบุตรผลิตผลินอย่างนี้ *๑ บุตรเหล่านั้นคบคิดกับภรรยา กั้วว่า.