บทสนทนาของพระสัมปทุฒิในพระธรรม : หน้า 120/254

ประโยค - พระสัมปทุฒิถูกแปลภาค ๓ - หน้าที่ 118 ผู้สาวย กอดคอกันและกัน ร้องให้ร่ำไห้ว่า "อุบลลิขสิทธิ์ผู้มีสมือ อันอร่อยทำกาลเสียแล้ว.." และอันภิญญาทั้งหลายวิ่งเข้าไปรออบ แล้วถามว่า "นี่เรื่องอะไรกัน ? ท่าน" จึงกล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ ภรรยาที่สูญหายของพวกผมทำกาลเสียแล้ว นางเป็นผู้ปกเกอะแก่พวกผมเหลือเกิน บัดนี้พวกผมจึงได้ผู้หันปานนั้นแก่ไหน พวกผมร้องไห้เพราะเหตุนี้.." [พระศาสดารัศมีราชกาญจน์กุ้งหลาย] กิจกุูหลายสนานกันในโรงธรรมแล้ว พระศาสดาสั่งมาแล้ว ตรีศาของว่า "กิจกุุหลาย พวกเธอนั่งประชุมกันด้วย เรื่องอะไรหนอ ? ในบัดนี้" เมื่อภิกษุกราบทูลว่า "ด้วยเรื่องชื่อนี้" จึงตรัสว่า "กิจกุหลาย ไม่ใช่แต่ในบัดนี้เท่านั้น แน่นอน กลก่อน เมื่อกวนมุจราปกกัน เกิดในกาณ์ดา ท่องไปจารึกสมุทร ถูกลูกคลื่นสมุทร (จะ) เข้าไปสูสมุทรให้ดายแล้ว กิจกุญเหล่านั้น (เกิด) เป็นนา ร้องไห้ร่ำไห้แล้ว คิดว่าพวกจ่ำงานนางกาณนั้นไป- จึงกลืนวิมานสมุทรด้วยจะอวยปาก ลำากแล้ว, ทรงนำอดีตนิรนามแล้ว ตรีศาของกาดให้คิดดาวว่า:-" "เออร คางของพวกเราล้าแล้ว, และปากซีด, พวกเราจงเสียใจ พวกเรา (วิดต่อต่อไป) ไม่สำเร็จ, เพราะหวังน้ำใหญ๋ ยังเต็มอยู่เช่นเดิม." แล้วตรัสเรียกภิกษุนั้นมา ตรัสว่า "กิจกุุหลาย พวกเธอ