พระธัมปทัณฑ์กะเปล่าแปล ภาค 3 - หน้าที่ 124 พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 7 หน้า 126
หน้าที่ 126 / 254

สรุปเนื้อหา

ในพระธัมปทัณฑ์นี้กล่าวถึงการพิจารณาความจริงที่เกิดขึ้นผ่านการสังเกตดอกโบทุมที่ถูกบดขยี้โดยวัตถุรอบข้างและการพิจารณาผ่านสายตาของพระภิกษุ ความสงบและการประทับในความเป็นจริงทางธรรมเปรียบได้กับประสบการณ์ของพระศาสดาที่ทรงเข้าใจถึงเอกลักษณ์และธรรมชาติต่าง ๆ จากการมองเห็นดอกไม้ที่เปลี่ยนแปลงไปในสภาพแวดล้อมและความไม่เที่ยงของสรรพสิ่ง ปรากฏการณ์ในธรรมชาตินี้ให้คำสอนลึกซึ้งเกี่ยวกับพระธรรมและการเข้าถึงความรู้ที่แท้จริง เช่นเดียวกับพระรัสมีที่สะท้อนจากพระศาสดาในขณะนั้น.

หัวข้อประเด็น

-การพิจารณาความจริง
-ดอกโบทุมในธรรม
-การเข้าใจธรรมชาติ
-พระศาสดาและภิกษุ
-ความไม่เที่ยงและอนิจจัง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธัมปทัณฑ์กะเปล่าแปล ภาค 3 - หน้าที่ 124 แห่งมีสีดำ เหมือนดอกบทุมที่ถูกขีดด้วยมืออะนั้น ภิกษุนั้นออกจาก ถามแล้ว แลดูดอกบทุมมัน เห็นอนิจจังกะนะว่า “ทำไมหนอแล ดอกบทุมนี้ถูกชักรากษะทับแล้วจึงปรากฏได้, แม้มีองค์ปานนก- สงขาร้อนรายกรอบอย่างนี้, ในบทบทนกันสงขารไม่จำพูดถึง, อันธาราคงจักรอบอุบทบทบท้วยนั้น” คำรั้วอนิจจังกะนะนั้น- อนันน่เห็นแล้ว, ทุกลักษณะและอนัตตลักษณะก็อ่อนเป็นอนันเห็น แล้วเหมือนกัน ภาพ 1 ปรากฏแล้วแก่มูู ณทีเดียว และ ดูชากพอวันบุคคลผูไว้ชื่อว่า ในขณะนั้น พวกเด็กลงสู่อสระแห่งหนึ่ง ในที่ไม่ใกล้กาลนั้น เด็ก ดอกบทุมทั้งหลายแล้ว ทำให้เป็นกองไว้บนบก ภิกษุนั้นแลดูดอก โบทุมทั้งหลายบนบกและในน้ำ ลำดับนั้น ดอกโบทุมในน้ำงดงาม ปรากฏแก่ธรดูงลั่งลั่งงั้นออยู่, ดอกโบทุมอนนี้เที่ยวหวังแล้ว ที่ปลาย ๆ ภิกษุนั้นเห็นอนิจจังกะนะเป็นต้นดั่งนี้ว่า "รายอ้อม กระทบอนุบทบทนสงขารอย่างนี้, ทำไมจึงจักไม่กระทบอุบทบทน- สงขารเล่า?" [จดตำความเมื่อใจ เจริญทางสงบ] พระศาสดา ทรงทราบว่า "บัดนี้ กำมึ่นกษฐานปรากฏแก่กิณฐู นี้แล้ว, ประทับนั่งในพระคันฐ์ภูมิที่วา ทรงเปลี่ยพระรัสมีไป. พระ รัสมีนั้นกระทบหน้ากิณฐูนั้น. ครั้งเมื่อท่านพิจารณาอ่ำว่า “นั่นอะไร หนอ?" พระศาสดาได้เป็นประหนึ่งว่าศิวมหาประทับอยู่ตรงหน้า. ท่านลูกขึ้นแล้วประคองอัญชลี ลำดับนั้น พระศาสดาทรงกำหนด
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More