ข้อความต้นฉบับในหน้า
ข้อความในรูปภาพคือ:
ปรโวค — พระปัจเจกะปฏิ+สกฏาแปล ภาค ๑ หน้า ๓๑
๑. เรื่องอุบาล๓[ ๒๕๔๕ ]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภอุบาล๓ ค น ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "โย ปาณมิาเปติ" เป็นต้น.
[อุบาล๓เกี่ยวกันในเรื่องศีล]
ความผิดสารว่า บรรดาอุบาล๓เหล่านั้น อุบาลคนหนึ่ง ย่อมรักษา สภาพาเก่าอยู่ในร่องรอยก่อนของการยังชีวิตสัตว์ให้ตกต่ำไปอย่างเดียวด. (ส่วน) อุบาลทั้งหมดหลายคนก็ ย่อมรักษาสภาพบาท ทั้งหลายอย่างนี้. วันหนึ่ง อุบาลเหล่านั้น เกิดกลุ่มเดียงกันว่า "เราอมทำกรรมที่ทำได้โดยง่าย, เรอมนำสิ่งที่รักษาได้โดยง่าย" (ต่าง) ไปสู่ สำนักของพระศาสดา ถวายบังคมแล้วกราบทูลความนั้น.
[พระศาสดาทรงตัดสิน]
พระศาสดา ทรงสับถ้วยคำของอุบาลเหล่านั้นแล้ว มีใตรงกระทั่งแม้ข้อหนึ่งให้ดำเนิน. ตรัสว่า "ศีลทั้งหมด เป็นของร้าย ได้โดยกัล ทั้งนี้แล้ว ได้ตรงภายพระกฤษเหล่านี้:- "นรอะไร ย่อมยังสัตว์มีชีวิต ให้ตกต่ำไป ๑, กล่าวมูลกา ๑, ถือเอาทรัพย์ที่บุคคลอื่นไม่ให้ในโลก, ถึงกรายองผู้หนึ่ง, อึ่ง นรอะไร ย่อมประกอบเนื้อๆ ซึ่งการดื่มสุราและเมรัย นะร"
*พระมหากุุชงค์ ป. ธ. ๗ วัดราชประดิษฐ์๑ แปล.๑. กนุฐภิ.