เรื่องภิกษุชื่ออุสุภสารี : หน้า 28/254

ประโยค – พระสังฆปริยัติฤกษ์แปล ภาค ๑ หน้า ที่ 26 ๓. เรื่องภิกษุชื่ออุสุภสารี[*๒๘๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจ้านนทรทรงรับสั่ง- วิหาริก ของพระสารีบุตรเถระ ชื่ออุสุภสารี จึงตรัสพระธรรมเทนนั้นนี้ ว่า "สุจีวร อธิกรณ์" เป็นต้น. [พระจูฬาสารี ได้โค่นจะเพราะท่านอัญชรรรม] ดังได้ลำดับมา วันหนึ่ง พระจูฬาสารีนั่นทำชฏฐรรรมแล้วได้โกนชะ อันประณีตแล้ว ถ่อออกไปอยู่ พบพระเจ้านนทรในระหว่างทาง จึงเรียนว่า "ท่านอธิกรณ์ โดนชนะนี้ กระผมทำชฎรรรมแล้ว ได้แท้จ้าไม่ ได้โกนชะเห็นปานนี้น haีอื่น ขอได้ทำองฉัน โดนชนะนี้ กระผมจักทำ เวชกรรม นำอาหารเหล่านั้น มาให้ได้ทำตลอดกาลเป็นนิตย์." พระเจ้านนทรรับคำของพระจูฬาสารีนั่นแล้ว ถึงจึงเลย หลักไปแล้ว กิณญ ทั้งหลายมุ่งสุวหารแล้ว กราบทูลความนั้นแก่พระศาสนา. [ผู้ตั้งอยู่ในอนุศาสนกรรมเป็นอย่างง่าย] พระศาสดา ตรัสว่า "กิณฑ์ทั้งหลาย ธรรมฑูตคอคฝไม่มี ความละอาย ผู้เคน เป็นผู้ชำนาญก ตองอยู่ในอนุศาสนา๒๑ อย่าง ย่อมเป็นอยู่ง่าย ส่วนบุคคลผู้ัจฉริดิ้วยหรินิและไอตปิยะ ย่อมเป็น อยู่อยาก" ดังนี้แล้ว ได้ทรงภูมิคมพระคาถานี้ว่า :- "ฉันบุคคลผุ้ไม่มีความละอาย กล้าเพียงดังดา มิปกติำจัด (คุณผู้อื่น) มักแล่นไป (เอาหน้า) *พระมหาอุ ป. ๓. วัดบวรนิเวศวิหาร แปล. ๑.อนุสนา แปลว่า การแสวงหาไม่ได้สมควร. พิจารณาวันมูบ เล่ม ๒ กัณฑที่ ๙๔.