มุตตะสุขปริจฉาคา: ความหมายและความสำคัญ พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 7 หน้า 152
หน้าที่ 152 / 254

สรุปเนื้อหา

พระธรรมปฐมฎูก ภาค ๓ ได้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับมุตตะสุขปริจฉาคา ซึ่งกล่าวถึงสุขอันโอฬา คือพระนิพพาน ที่เกิดขึ้นแก่บุคคลที่สามารถสละความสุขระดับปานกลาง เรื่องนี้เน้นให้เห็นความสำคัญของการทำความเข้าใจสุขที่แท้จริง และผลดีที่เกิดขึ้นเมื่อเราทำการสละสิ่งที่ติดอยู่ เพื่อไปสู่ความสุขอันไพบูลย์ที่สูงส่งยิ่งขึ้น ในกาลจบเทคนา หลายคนได้บรรลุอรหัตผล รวมถึงโสดาปัตผล ซึ่งแสดงให้เห็นถึงผลของการพัฒนาจิตใจไปสู่ระดับสูงสุด เขตอันนี้ส่งผลให้ผู้ปฏิบัติได้เข้าใจเรื่องบูรพกรรมของพระองค์ได้ดีขึ้น

หัวข้อประเด็น

-มุตตะสุขปริจฉาคา
-พระนิพพาน
-การสละสุขพอประมาณ
-อรหัตผล
-บูรพกรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธรรมปฐมฎูกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 150 [แก้ธรร] บรรดาเหล่านี้ว่า มุตตะสุขปริจฉาคา ความว่า เพราะ สลAustrฺสุขเล็กน้อย พอประมาณ ที่พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "มุตตา- สุข" สุขอันโอฬา ได้แก่สุขคือพระนิพพาน พระผู้มีพระภาค ตรัสว่า สุขอันไพบูลย์ คืออันโอฬา ย่อมเกิดขึ้นแก่บุคคลผู้สละ สุขพอประมาณนั้นเสียแล้ว ทำอุจเทออยู่ ให้ทนอยู่บ้าง; เพราะ เหตุนี้ ถ้าบุคคลเห็นสุขอันไพบูลย์เพราะสละสุขพอประมาณนั้น เสีย อย่างนั้น เมื่อเช่นนั้น บัดเท่านั้นเมื่อเห็นสุขอันไพบูลย์นั้นโดยออ กิริยาสุขพอประมาณนั้นเสีย. ในกาลจบเทคนา ชนเป็นอันมาก บรรลุอรหัตผลทั้งหลาย มี่ โสดาปัตผลเป็นต้น ดังนี้แล. เรื่องบูรพกรรมของพระองค์ จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More