ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระธัมปทัฏฐ์ถวายแปล ภาค ๓ - หน้า 164
"นี่อะไรน่ะ? พ่อ!" เด็กนั่น กราบลงว่า "ข้าแต่พระองค์ผู
สมถิทธ ขพระองค์ไม่ทราม มารบิฎิของข้าพระองค์มาให้
บริโภคในราตรี แล้วได้ยินรักษาอยู่, ข้าพระองค์ถือคำวา มารดา
ปิดกายาเธออยู่" จึงไม่มีความกลัวเลย เข้ามาความหลับแล้ว,
ข้าพระองค์ทราบเพียงเท่านี้."
ลำดับนั้น แมมารดาและบิดาของเด็กนนี้ ก็ได้ไปสู่ที่นั่นแล้ว.
ไปสู่าสำนักพระศาสดา กราบลูบความเป็นไปทั้งปวงแล้ว ตลอดมา
"ข้าแต่วพระองค์ผูเป็นสมถิทธเท่านั้น ย่อมเป็นคุณชาติเครื่อง
รักษาหรือหนอแล? หรือว่า อนุสตดิอันนี้แม้มมานุตษเป็นต้น
ก็เป็นคุณชาติเครื่องรักษา." [พระศาสดาทรงแสดงฐานะ ๖]
ลำดับนั้น พระศาสดรั้สแก้พระราชันว่า "มหาบพิตร
พุทธานุสรณ์อย่างเดียวเท่านั้น เป็นคุณชาติเครื่องรักษาหมดได้, ก็
จิตอันชนะเล่าใดอบรมแล้วโดยฐานะ ๖. ก็จัดอ้อนรักษาและป้องกัน
อย่างอื่น หรือด้วยมนต์และโอสถ ย่อมไม่มีแก่แสนเลยนั่น ดังนี้แล้ว
เมื่อจะทรงแสดงฐานะ ๖ ได้รงอากัปพระคาถานี้ว่า:-
"สติของชนเหล่าใด ไปแล้วในพระพุทธเจ้าเป็น
นิษฐ์ ทั้งกลางวันทั้งกลางคืน, (ชมเหล่านั้น)
เป็นสกาของพระโคดม ตื่นอยู่ด้วยดี ในภาค
ทุกเมื่อ. สติของชนเหล่าใด ไปแล้วในพระ-"