พระธัมปทัฏฐ์ถวายแปล ภาค ๓ - หน้า 164 พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 7 หน้า 166
หน้าที่ 166 / 254

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างเด็กกับพระศาสดาเกี่ยวกับคุณชาติเครื่องรักษาและความสำคัญของสติที่เป็นประโยชน์ในการรักษาโรคและป้องกันภัย พระศาสดาชี้แจงว่าพุทธานุสรณ์เป็นคุณชาติเครื่องรักษา และการอบรมจิตใจทำให้ตนตื่นอยู่ด้วยดีตลอดเวลา โดยเฉพาะในเรื่องการนำสติไปพึ่งพาเพื่อสร้างความปลอดภัยและความสงบในชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของสติ
-คุณสมบัติของพุทธานุสรณ์
-การรักษาด้วยจิตใจ
-การป้องกันภัยตามหลักพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- พระธัมปทัฏฐ์ถวายแปล ภาค ๓ - หน้า 164 "นี่อะไรน่ะ? พ่อ!" เด็กนั่น กราบลงว่า "ข้าแต่พระองค์ผู สมถิทธ ขพระองค์ไม่ทราม มารบิฎิของข้าพระองค์มาให้ บริโภคในราตรี แล้วได้ยินรักษาอยู่, ข้าพระองค์ถือคำวา มารดา ปิดกายาเธออยู่" จึงไม่มีความกลัวเลย เข้ามาความหลับแล้ว, ข้าพระองค์ทราบเพียงเท่านี้." ลำดับนั้น แมมารดาและบิดาของเด็กนนี้ ก็ได้ไปสู่ที่นั่นแล้ว. ไปสู่าสำนักพระศาสดา กราบลูบความเป็นไปทั้งปวงแล้ว ตลอดมา "ข้าแต่วพระองค์ผูเป็นสมถิทธเท่านั้น ย่อมเป็นคุณชาติเครื่อง รักษาหรือหนอแล? หรือว่า อนุสตดิอันนี้แม้มมานุตษเป็นต้น ก็เป็นคุณชาติเครื่องรักษา." [พระศาสดาทรงแสดงฐานะ ๖] ลำดับนั้น พระศาสดรั้สแก้พระราชันว่า "มหาบพิตร พุทธานุสรณ์อย่างเดียวเท่านั้น เป็นคุณชาติเครื่องรักษาหมดได้, ก็ จิตอันชนะเล่าใดอบรมแล้วโดยฐานะ ๖. ก็จัดอ้อนรักษาและป้องกัน อย่างอื่น หรือด้วยมนต์และโอสถ ย่อมไม่มีแก่แสนเลยนั่น ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงแสดงฐานะ ๖ ได้รงอากัปพระคาถานี้ว่า:- "สติของชนเหล่าใด ไปแล้วในพระพุทธเจ้าเป็น นิษฐ์ ทั้งกลางวันทั้งกลางคืน, (ชมเหล่านั้น) เป็นสกาของพระโคดม ตื่นอยู่ด้วยดี ในภาค ทุกเมื่อ. สติของชนเหล่าใด ไปแล้วในพระ-"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More