ความหมายของมลทินในพระธรรมปาฏิฎากอาแล : หน้า 25/254

ประโยค - พระธรรมปาฏิฎากอาแล ภาค ๑ หน้า 23 "ธรรมดาสตรีในโลก เป็นเหมือนเมฆา หนทาง โรงดื่ม ที่พักและบ่อชา, เวลาย่อมไม่มีแสงสตรีเหล่านั้น." ดังนี้แล้ว ศรัลว่า "กิฤฒาก ความเป็นผู็ม้กฏต้อนบใจ เป็น มลทินของสตรี, ความตะหนิ เป็นมลทินของผูให้, ธรรมอันลามก ทังหลาย เป็นมลทินในโลกนี้ ทั้งใน โลกหน้า, เราจะบอกมิ่งที่อันยิ่งกว่ามลทินนั้น, อวิชชาเป็นมลทินอย่างยิ่ง ภูมุทั้งหลาย ท่าน ทั้งหลาย ละมลทินนั้นได้แล้วอ่อม เป็นผู้หมด มลทิน" [[แก่ธรรม]] ความประพฤติดีออกในใจ ชื่อว่า ความประพฤติดีในพระคาถานั้น. ก็แม้สมน ย่อมขับไล่สตรีผู้มักประพฤติดีออกไปเสียจากเรือน, สรณนั้น ไปสู่หน้าของมราดิฏก (กิฤฒู) มราดดิฏขับไล่ด้วยคำว่า "เองไม่มีความเคารพพระฤๅล เราไม่อยากเห็นแม้ด้วย