พระจันทร์ทับถูกอับเปล่า ภาค ๓ - หน้าที่ 128 พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 7 หน้า 130
หน้าที่ 130 / 254

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการทำความไม่ประมาทในชีวิต ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า อธิบายถึงข้อคิดที่ว่าชีวิตมีอันตรายอยู่ในทุกขณะ และไม่ควรประมาทกับเหตุการณ์ต่าง ๆ รวมถึงการแสดงอานิสงส์เมื่อทำการถวายทานต่าง ๆ เพื่อให้ได้ประโยชน์สูงสุด โดยยกตัวอย่างจากบทสนทนาระหว่างพระศาสดากับอุบาสก.

หัวข้อประเด็น

-ความไม่ประมาท
-อันตรายแห่งชีวิต
-การถวายทาน
-หลักธรรมของพระพุทธเจ้า

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค – พระจันทร์ทับถูกอับเปล่า ภาค ๓ – หน้ที่ 128 อ่านท่ ii. อุบาสก อันตรายแห่งชีวิตรู้ได้ง่าย, การทำความไม่ ประมาท จึงจะควร. พ่อค่ะ ท่านผู้เจริญ ก็อับเดรตรายมีหรือ ? อ่านท่ที่. เอล อุบาสก, ชีวิตของท่านจักเป็นไปได้ลอด ๓ วัน เท่านั้น. เขาเป็นผู้ใจสั่งเวแล้ว นิมนติภูมิสูงง มีพระพุทธเจ้เป็น ประณม ถวายทานตลอด ๓ วัน แล้วรับบาตรเพื่อประโยชน์แก้ การอนุโมทนา. [คนเขาลาอ้อมไม่รู้ข้อนตรายแห่งชีวิต] ลำดับนั้น พระศาสดามือทรงทำอนุโมทนากับเขา กล่าวว่า "อุบาสก ธรรมดาบัญญัติ คิดว่า 'เราจักอยู่ในนี้นี้นี้ลอดดูกดู ฝนเป็นต้น, จักประกอบธนานชนิดนี้' ย่อมไม่ควร คิดถึง อันตรายแห่งชีวิตของคนเท่านั้น' ดังนี้แล้ว จึงกล่าวพระคาถานี้ว่า :- "คนพาลย่อมคิดว่า เราจักอยู่ในที่นี้ตลอด ฤดูฝน, ฤดูหนาวนี้ ในฤดูหนาวและฤดูร้อน' หารู้บาดไม่." [แก้อรรถ] บรรดาบทเหล่านั้น สอดบอกว่า อิช ฯลฯ ความว่า เราจักอยู่ ทำงานชนิดนี้ ๆ ในนี้นี้ ตลอดฤดูฝน ๔ เดือน. บทว่า หมมุติฏิฎมิตฺติ คำว่า คนพาลผู้ไม่รู้ประโยชน์อัน เป็นไปในทุจริตธรรมและสัมปรายภ ย ย่อมคิดอย่างนี้ว่า "เราจักอยู่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More