ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระญัมปทัษฎากแปล ภาค 3 - หน้าที่ 225
ต่อมาวันหนึ่ง บุตรคนหัวปี เมื่ออามงคลปรากฏเฉพาะแล้ว
จึงพูดคะบว่า "คุณพ่อขอรับ พวกกระผมจะให้บคุณแก่ใคร?"
พระมหณี พ่อไม่รู้จักคนอื่น พระสนมโคมเป็นศายของพ่อ
มิใช่หรือ?
บุตรคนหัวปี ถ้ากระนั้น คุณพ่อโปรดนิเทศพระองค์พร้อมกับ
ภิกษุ ๕๐๐ รูป เพื่อฉันในวันรุ่งขึ้น
พระมหณีได้ทำอย่างนั้น วันรุ่งขึ้น พระศาสดา พร้อมด้วย
บริวาร ได้เสด็จไปยังบ้านของเขา เขามินุตกิยสงฆ์ มีพระพุทธเจ้า
เป็นประมุข ให้นั่งในเรือนซึ่งข nab ด้วยโคมสด ประดับด้วยสรพร-
ลังกาแล้ว องค์สดด้วยมุขคายนขัน และด้วยชนีย์อันประณีต
กั้นระหว่างแห่งต์นั่นแหละ บุตร ๔ คนของพระมหณี นั่งใน
สำนักงานศตดา กราบทูลว่า "ข้าแต่พระโคดมผู้ฉริย ไม่นิมมาท, โปรด
ทอดพระเนตรถวายของท่านเถิด."
[การบำรุงมาฎิกาเป็นมงคล]
พระศาสดารัสว่า "ท่านทั้งหลายทำกรรมมานแล้ว, ชื่อว่า
การเลี้ยงมาราคิดิโบธนบัณฑิตหลาย (เคย) ประพฤติมา
แล้วเหมือนกัน" แล้วก็สมุดไปสนกาขาด ในอากาศนิมนต์โดย
พิสดารว่า "เพราะชั้นนั้นกลิกลไปเสีย ต้นอ้อยช้างและไม้มกจึง
๑ ข. ขา ๒๑/๑๑๐. ทุวจุกาท. ๒/๑