ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระสัมปทุมฤทุลำแปล ภาค ๓ - หน้า ๒๓๓
ในวันนี้พ่อจึงมานเดินเล่า? เธอแจ้งความที่ฉันกระสัน (ให้มารดา ทราบ) แล้ว อบาสกิศาศรัทธา แม้แสดงโทษในรามวาสโดยประ- การต่าง ๆ ตักเตือนบุตรอยู่ ไม่อาจให้เธอรับยอมได้ (แต่) ก็ไม่เลือกไปเสีย ด้วยคิดว่า "ถึงอย่างไร เธอพึงกำหนดได้แม้ตามธรรมดาของตน" กล่าวว่่า "พ่อ โบรคอยู่นานกว่าฉันจะจัดฉาก และตัวเพ่อเสร็จ ฉันจึงกินผ้าที่ชอบใจมากจายแก่พี่น้องมายูค กระทำกิจก็แล้ว" แล้วได้ตกแต่งมาสะอาด. สามแสนยั่งลมแล้ว.
อุบาสิกาจัดแจงญูและของเครื่องเสร็จโดยครูเดียวเท่านั้น ได้ฉวยแล้ว.
ลำดับนั้น อุบาสิกิคิดว่า "เราจัดแจงภัทร" นั่งลงในที่ใกล้ชาวบ้านอยู่.
สมมั่น นางยักษณินั่นใครครวญอยู่ว่า "สามแสนรอยู่ที่ไหนหนอ และ ? เธอได้กายอาหาร หรือยังไม่ได้" ทราบความที่เธอหงออยู่แล้ว ด้วยความเป็นผู้ใครจะรู้ จึงคิดว่า "ก็เธออย่าพึงหวังความสบายให้ เกิดขึ้นแก่เราในระหว่างเทวดาทั้งหลายเลย เราจะไป จักกระทำ อันตรายในการสึกของเธอ" ดังนี้แล้ว จึงมาสิงในสรีระของสามแสน นั่น บิดอโลให้ลงเหยียบแผ่นดิน. เธอคว้าทั้ง ๒ เหลือก มีน้ำลาย ไหล คืนอยู่บนแผ่นดิน. อุบาสิกีเห็นอาการแปลกนั้นของบุตร รีบมาช้อนบุตรดแล้ว ให้อนบนต์. ชาวบ้านทั้งสิ้นมาระทำการ เช่นสรฺวมมิสกิกรรมเป็นต้น.
๑. อุรสุ นบาอ่อนทั้งหลาย. ที่แปลว่าคำว่า "ลูกท่านี้" เพราะเข้าใจว่า อุบาสิกานั่งขัดสมาธิ แล้ววางสามแสนลงนั่ง.