พระอิมปาทุฏฐะกถา ภาค ๓ พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 7 หน้า 211
หน้าที่ 211 / 254

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้พระอิมปาทุฏฐะได้สอนธรรมแก่เด็กๆ เพื่อให้เกิดศรัทธาในข้อปฏิบัติและศีลธรรม เมื่อลูกๆ ได้กลับไปยังบ้าน พ่อแม่รู้สึกผิดหวังในพฤติกรรมของพวกเขา และตัดสินใจส่งลูกๆ ไปหาพระ เพื่อให้ได้รับการสอนใหม่ พระศาสดาทรงแสดงธรรมเกี่ยวกับการไม่หลงผิดในธรรมที่มีโทษและการยึดมั่นในหลักธรรมที่ถูกต้อง โดยการพัฒนาศรัทธาของเด็กๆ เป็นจุดศูนย์กลางในการสนทนา

หัวข้อประเด็น

-การสอนธรรมแก่เด็ก
-ศรัทธาและศีล
-การฟื้นฟูความเชื่อมั่น
-พระศาสดาและการแสดงธรรม
-มารดาและบิดาในบทบาทการศึกษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโคม - พระอิมปาทุฏฐะกถา แปล ภาค ๓ - หน้าที่ 209 ให้นายเด็กเหล่านี้มาแล้ว ตรัสธรรมกถาที่สบายนี่แก่เด็กเหล่านั้น ทรงทำ เด็กเหล่านี้ให้มีศรัทธามั่นคงแล้ว ให้ดีงามในสติและศีล เด็ก เหล่านี้ไปสู่เรือนของตน ๆ แล้ว แจ้งความนั้นแก่รามและบิณฑ ครั้งนั้น มารดาและบิดาของพวกเขาถึงความโมหมัสันปเววะว่า "ลูกของพวกเรากิดเป็นคนมีกิฏฐิวิบัติ เสียแล้ว ครั้งนั้น คนที่ สนิทสนมของพวกนั้น เป็นคนฉลาด มากว่าวิธรรมแก่คนเหล่านั้น เพื่อจ้องการแก้บาปยังความโกหกนัดให้สงบ มารดาและบิดาของพวกเด็กเหล่านี้ ฟังถ้อยคำของคนเหล่านั้นแล้ว จึงกล่าวว่า "พวกเราจำอบพวกเด็ก ๆ เหล่านี้แก่พระสมณ- โคดมเสียทีเดียว" ดังนี้แล้ว นำไปสู่พระวิหารพร้อมด้วยหมูญาติเป็น อันมาก [ความเห็นเป็นเหตุให้ใส่ใจไปทุกคติและสุตติ] พระศาสดา ทรงตรวจดูอาศะของคนเหล่านั้นแล้ว เมื่อจะทรง แสดงธรรม ได้ทรงภายถึงพระคาถาเหล่านี้ว่า :- "สัตว์ทั้งหลาย ผู้มีความรู้ว่าจะไม่โปกในธรรมที่ หาโทษมีได้ มีปฏิคิดเห็นว่าไทยนี้ได้ในธรรม ที่มีโทษ เป็นผู้อื่นด้วยซึ่งมิจฉาทิฐิ ย่อมไป สู่ทุกคติ สัตว์ทั้งหลาย ธรรมที่มีโทษ โดยความเป็นธรรมมีโทษ รัฐธรรมที่หาโทษไม่ได้ โดยความเป็นธรรมหาโทมิได้ เป็นผู้ถือดีด้วย
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More