พระธรรมปิฎกอรรถกาเสนภาค ๑ หน้า ที่ 51 : หน้า 53/254

ประโยค - พระธรรมปิฎกอรรถกาเสนภาค ๑ หน้า ที่ 51 ถึงตั้งความปรารถนาว่า "จำเดิมแต่นี้ไป ดินไม่พึงพบเห็นฉากกายดังนี้ ปานนี้ องค์ เมื่อดินตั้งกระบอกเปลือกกระบองหนึ่งไว้นานหน้า แม้ ให้อยู่เชิงศรอันเป็นพิษแก่ชาวพุทธทั่งสิ้น ความหมดสิ้นไปอย่ ปรากฏ ท่านทั้ง ๒ นี้นั้นแหละจงเป็นแม่และพ่อผัว ผู้ผู้นันแหละ จงเป็นสามี, ผู้นันนั้นจงเป็นนาง (ของดินฉัน)" แม้ทาสของ เศรษฐิ้นั้น ก็อาจส่วนของตนแตะพระเจ้าแล้ว ก็ถึงความ ปรารถนาว่า "จำเดิมแต่นี้ไป ข้าพเจ้าไม่พบเห็นฉากกายเห็นปานนี้, คนเหล่านี้ทั้งหมดคือคนในรออในรอย ชายนี้ ๓ รอย ใน ทามกลางรอยอ, จงเป็นไป" นายปูนณะนั้น ปรารถนาตำแหน่ง สนามดีศสามารถจะได้ในวันนั้นเทียว, แต่ว่า ด้วยความรัก ในนาย ทั้งหลาย เขาจึงตั้งความปรารถนาว่า "คนเหล่านี้นั้นแหละจงเป็นนาย ของข้าพเจ้า. ในที่สุดแห่งอธิษฐานของชนทั้งหมด พระปิฎกพุทธเจ้า กล่าวว่า "จงเป็นอย่างนั้นเถิด" แล้วกระท่อมโนทนาด้วยอากาศของ พระปิฎกพุทธเจ้าแล้วกิจว่า "เรายังจิตของชนทั้งหลายเหล่านี้ให้ เลื่อมใส ย่อมควร" จึงอธิษฐานว่า "ชนเหล่านี้ จงเห็นเราจนถึง ภูเขาค้นมานา" ดังนี้แล้ว ก็ลุกไป. แม้ชนเหล่านั้น ได้ยืนแลดู อยู่เทียว. พระปิฎกพุทธเจ้านั้นไปแล้ว แบ่งครชนกับด้วยพระ ปิฎกพุทธเจ้า ๕๙๐ องค์ ด้วยอานุภาพแห่งพระปิฎกพุทธเจ้านั้น