พระบังปกิฎอกาแปล ภาค ๑ - หน้า 230 : หน้า 232/254

ประโยค - พระบังปกิฎอกาแปล ภาค ๑ - หน้า 230 [พระศาสดาทรงบอกอุบายบรรเทาทุกข์] ในกาลบรรเทา พระศาสดา ได้ตรัสพระคาถานี้ด้วยสามารถ อุปกรณ์แก่พระราชาว่า:- "คนผู้มีสติทุกเมื่อ รู้ถึงประมาณในโภคที่ได้ แล้วนั้น ย่อมมีโรคภัยไข้เจ็บน้อย แก่ช้า อายุยืน" ดังนี้แล้ว โปรดให้ต่ออายุจนพอชื่นใจแล้ว ทรงแนะนำอวยว่า "เธอ พึงกล่าวคาถานี้ไว้พจนาพร atแล้ว ทรงแนะให้พระราชาทรง ลดโภชนาส่งอุบายน." เขาได้คร่ำทำเช่นนั้น. สมัยต่อมา พระราชาทรงกระปรี้กระเปร่ามีพระสรีระเบา ทรงถึงความสำราญ เพราะความที่ทรงมีพระกระหยาดทะนานหนึ่ง เป็นอย่างยิ่ง ทรงมีความคุ้มคบสมควรในพระศาสดาแล้ว ทรงให้ อสมาทนเป็นไป ๓ วัน. ในพระทรงอุปมาทนาม มหาชน ซึ่งมาประชุม ( ณ ที่นั่น ) บรรลุคุณวิเศษใหญ่แล้ว ดังนี้แล. เรื่องพระเจ้าปเสนทิโกศล จบ.