พระซำปอกง ภาค ๓ - หน้าที่ 224 : หน้า 226/254

ประโยค - พระซำปอกงถูกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 224 โคงผู้เจริญ ข้าพเจ้าองค์ชื่อว่าเป็นพรหมนต์ ยอมนแสงทรัพย์เป็น ส่วนแห่งอาจารย์ เพื่ออาจารย์ ขอโพระโคงผู้เจริญ ซึ่งเป็นพระ อาจารย์ของข้าพระองค์ โปรดรับทรัพย์เป็นส่วนอาจารย์ พระผู้มี พระภาคเจ้า ทรงรับคำนี้ไว้เป็นส่วนอาจารย์" พระผู้มี พระภาคเจ้า ทรงรับคำนี้ไว้เป็นส่วนอาจารย์ ในนาคลายเทศนา พระหมื่นดำรงอยู่ในสมณะแล้ว จึงกราบทูล อย่างนี้ว่า "ข้าแต่พระ โคงผู้เจริญ ข้าพระองค์ถวายวัตร ๒ ที่ จากถวายวัตร ๒ ที่ ซึ่งเป็นสุดท้ายนให้แก่พระองค์นั้น แด่พระองค์" ลำดับนั้น พระศาสดา ตรัสว่า "งามนะ พระมหณัฏฐ์ แต่เราจัก ไปสู่สถานที่ชอบใจเท่านั้น" แล้วทรงส่งเขาไป พรหมณัฏฐ์ไปยังเรือนแล้ว บอกพวกบุตรว่า "พ่อทั้งหลายพระ- สมน โคงเป็นสุขของพ่อ, พ่อวารุวัติ ๒ ที่แก่พระองค์," เจ้า ทั้งหลายอย่าเลยใจในเมื่อพระองค์ศัสดามาถึงนะ. บุตรทั้งหลายว่าว่า "ดีละ คุณพ่อ." [พระศาสดาโปรดอุทิศพรหมณัฏฐ์] วันรุ่งขึ้น พระศาสดาเสด็จไปบิณฑบาต ได้เศระไปถึงประตูเรือนแห่งบุตรคนปีนี้ (ของพรหมณัฏฐ์). เขาเห็นพระศาสดาแล้ว รับบาตร เชิญสิดแล้วให้เข้าไปสู่เรือน เชิญให้นั่งประทับ ณ บัลลังก์ซึ่ง ควรแก่ก่ำมาแล้ว ได้ถวายโกนธนอันประนิบะ พระศาสดาได้เสด็จ ไปสู่เรือนของบุตรพรหมณัฏฐ์ทั้งสันตามลำดับ คือ วันรุ่งขึ้น ของบุตร นอกนั้น, วันรุ่งขึ้น ของบุตรอันเดียว พวกเขาทุกคนได้ทำสรภาวะอย่าง นั้นเหมือนกัน.