พระอิฐมปฐิฏกของแปล ภาค ๑ : หน้า 52/254

ประโคม - พระอิฐมปฐิฏกของแปล ภาค ๑ หน้าที่ 50 ชำระลง 1,250 องแล้ว สนามศรีษะนั่งอยู่ที่ประตูมเหง่ามงแขนล่านั้น แล้ว แดดในเมืองบนเท่านั้น ธรรมแห่งวาสลีแดง พึงคลายมา ยังวงทั้งหมดให้ตื่นเพื่อว่ามา แล้ว ผู้นี้นั้นแหละองค์เป็นอรรถ ผู้นี้นั้นแหละองค์เป็นบุตร ผู้นี้นั้นแหละองค์เป็นหญิงสาว ผู้ ผู้ นี้นั้นแหละ องค์เป็นทาสของข้าเจ้า ในสถานที่ข้าเจ้าเกิดแล้ว" [ทั้ง 5 คนปรารถนาให้ได้อิทธิ์ร่วมกัน] ฝ่ายกรงของเศรษฐีนี้ ก็ถือว่า "เมื่อสาวนี้ของเราถูกความ หัวเตียนเป็นอยู่ เราก็ไม่อาจจะอวดโบได้" จึงถอยส่วนของ คนแกผู้ปิ่นกุพรเจ้าแล้วตั้งความปรารถนาว่า "ขอให้ท่านผู้เจริญ จำเดิมแต่ยัง ดิฉันไม่พึ่งประสบอาถรรพ์เห็นปานนี้ ในสถานที่ฉันเกิด แล้ว อันนี้ เมื่อดิฉันนางอาถรรพ์ไว้ข้างหน้า ให้ดูเช่นถัดรำ ชาวชมพูทั้งสิ้น ดิฉันยังไม่อุ้มนี้เพียงใด ที่แห่งวัดที่ดิฉัน ตกแล้ว ฯ จงเป็นของบริบูรณ์อยู่อย่างเดิมเท่านั้น ท่านผู้นี้และ องค์เป็นสามี ผู้นี้และองค์เป็นบุตร ผู้นี้และองค์เป็นหญิงสาว ผู้ ผู้ แหละองค์เป็นนาก" (ของดิฉัน)" มั้ยธรของเศรษฐนี้ ก็ถอยส่วน ของคนแก่พระขีปเจกพุทธเจ้าแล้ว ตั้งความปรารถนาว่า "จำเดิมแต่ นีไป ข้าเข้าไปฟังประสบอาถรรพ์เห็นปานนี้ อันนี้ เมื่อข้าพเจ้า ถือเอาถุงหาพะแหน่งหนึ่งแล้ว แม่ให้หาพะแหนะ แก่ชาวชมพูทั้งสิ้น อยู่ ถุงนี้จงเต็มอยู่เช่นเดียวเดิม ท่านทั้ง 2 นี้นี้และองค์เป็นมารดา บิดา หญิงคนนี้จงเป็นภรรยา ผู้ฉงเป็นภรรยา" ผู้ฉงเป็นภรรยา ของข้าพเจ้า" แม่ ลูกสะใภ้ของเศรษฐนี้ ถวายส่วนของตนแต่พระขีปเจกพุทธเจ้าแล้ว