พระธัมมปทัฎฐกถาแปล ภาค ๓ - หน้า 227 : หน้า 229/254

ประโยค - พระธัมมปทัฎฐกถาแปล ภาค ๓ - หน้า 227 ระลึกถึง นาควัน ซึ่งเป็นที่อุ้มอ่อนนิ่มร่มเย็นแท้มาตามได้ มีคราดของช้างนั้น ได้เป็นสัตว์อังมีเพราะพราหมณ์จากบุตรในปูรณู ช่างนั้นบำเพ็ญบำ ตามปิติภูมิธรรมนันเอง คำว่า "ประโยชน์อะไรของเราด้วย โชคชะนี้" ระลึกถึงมาดีปูรณูภูมิธรรม ซึ่งประกอบด้วยธรรมเท่านั้น ก็ช่างนั้นในนาควันนันก็แล้ว อาจบำเพ็ญบูญาตาไปดูปูรณูธรรมนันได้ เพราะฉนั้น พระศาสดาจึงตรัสว่า "สมาธิ นาควันสุค คุณโธ่." เมื่อพระศาสดา ครั้นทรงนรงนำบูรพธารของพระองค์นี้มาดรอสอยู่ นั่นแล บุตรของพรหมแม่ทั้งหลายยังอัฏฐาราให้ไหลแล้ว มีทัย อ่อน เมื่อลงกลัับแล้ว ครั้นนั้น พระผู้พระภาคเจ้าทรงทราบถึง ธรรมเป็นที่สบายของพวกเขาแล้ว จึงทรงแสดงธรรมประกาศสอนจะ ทั้งหลาย. ในลากบเทศนา พระมหณัฏฐ์พร้อมกับบุตรและลูกสะใภ้ทั้งหลาย ดำรงอยู่ในโอภาปติผลแล้ว ดังนี้แล. เรื่องบุตรของพราหมณ์เด่า จบ