อภิธรรมและความเมตตาในพระพุทธศาสนา พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 7 หน้า 89
หน้าที่ 89 / 254

สรุปเนื้อหา

บทความนี้ได้แสดงถึงคำสอนในอภิธรรมที่กล่าวถึงการเป็นอภิธิ การตั้งอยู่ในความไม่เมียดเมียนสัตว์และการแสดงความเมตตาต่อผู้อื่น พระผู้พระภาคตรัสเรียกผู้ที่ตั้งอยู่ในแนวทางดังกล่าวว่า 'อภิธิ' โดยมีเหตุผลคือการมีเมตตาและไม่เมียดเมียนสัตว์ทั้งปวง. การเทศนาเหล่านี้มีเป้าหมายเพื่อเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่ตั้งอยู่ในโสดาบิตผล. สาระสำคัญนี้ช่วยให้เข้าใจคำสอนในพระพุทธศาสนาได้ดีขึ้น

หัวข้อประเด็น

-อภิธรรม
-ความเมตตา
-การไม่เมียดเมียน
-พระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระบรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 87 ชื่ออภิธรรมว่า พระเจ้าข้า คำกล่าวว่า "อุบาสก ผู้ที่มาสัตว์เช่นท่าน จะชื่อว่าอภิธิ ไม่ใช่, ส่วนผู้ที่ตั้งอยู่ในความไม่เมียดเมียนมาหานิ่งจะ ชื่อว่าอภิธิ" ดังนี้ แล้วตรัสพระคาถานี้ว่า :- "บุคคลไม่ชื่อว่าเป็นอภิธิ เพราะเหตุที่เมียด- เมียนสัตว์ บุคคลที่เรากล่าวว่า 'เป็นอภิธิ' เพราะไม่เมียดเมียนสัตว์ทั้งปวง." [แปลรอง] บรรดาบทเหล่านั้น ว่ากว่า อธิษฐาน ว่า ว่า เพราะไม่เมียด- เมียน. มีคำอธิบายไว้เช่นนี้ว่า: "บุคคลไม่เป็นผู้ชื่ออภิธิ เพราะเหตุ ที่เมียดเมียนสัตว์ทั้งหลาย; ส่วนผู้ใด ตั้งอยู่ไกลจากความเมียดเมียน เพราะไม่เมียดเมียนสัตว์ทั้งปวงด้วยฝ่ามือเป็นต้น คือเพราะความที่ ตนตั้งอยู่แลวา ในกวานมีเมตตาเป็นต้น, ผู้นี้ พระผู้พระภาคตรัส เรียกว่า 'อภิธิ.' ในกวานบทสนา พรานบิดนี้อยู่ในโสดาบิตผลแล้ว. เทศนา ให้มีประโยชน์แกบุคคลผู้ประมีกันแล้ว ดังนี้แล้ว. เรื่องพรานบิดชื่ออภิธิ จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More