ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระถัมป์ทัณฑ์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 166
พระพุทธเจ้าตรัส เนื่องจากความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของพระพุทธเจ้าผู้นั้นนั่นเอง
สองบทว่า พระฤๅฏา สติ ความว่า สติของหนเหล่าใดปรารถนาพระพุทธคุณทั้งหลายอันต่างกันด้วยคุณว่า “อิติ โส ภควา”
เป็นต้น เกิดขึ้นอยู่ มืออยู่ตอนคาลดาเป็นนิตย์ ชนเหล่านั้นชื่อว่า
ดื่นอยู่ด้วยดีแม่ในกาลทุกเมื่อ ก็นั่นเหล่านั้น เมื่อไม่อาจ(เพื่อจะกระทำ) อย่างนั้นได้ ทำซึ่งพระคุณสดใสในใจ ในวันที่หนึ่ง
๑ เวลา ๒ เวลา (หรือ) เมื่อเวลเดียว ชื่อว่าต้นอยู่ดีเหมือนกัน
สองบทว่า ธรรมฤๅฏา สติ ความว่า สติที่ปรารถนาพระธรรมคุณทั้งหลาย อันด้วบด้วยคุณว่า “ลวกญาโต ภควา ธมฺโม” เป็นต้น
อันเกิดขึ้นอยู่
สองบทว่า สุจิตตา สติ ความว่า สติที่ปรารถนาพระสงฆคุณทั้งหลาย อันด้วบด้วยคุณว่า “สุปฏิปันโน ภควา สวกจุลฺญฺโญ” เป็นต้น อันเกิดขึ้นอยู่
สองบทว่า กายคตา สติ ความว่า สติที่อัธยาศัยด้วย สามารถแห่งอากาศ ๑๒ ด้วยสามารถแห่งอากาศอยู่ในปัจจัย ๔ ด้วยสามารถแห่งการกำหนดซึ่งธาตุทั้ง ๔ หรือด้วยสามารถแห่งรูปลามมีลักษณะเป็นไปในภายในเป็นต้น
สองบทว่า อภิสาย รโต ความว่า ยินดีแล้วในคุณความวาน (การเจริญอญาณ) อันพระผู้มีพระภาคตรัสไว้รู้เองนี้ว่า “กิณู้นมิ
มีใจสรค์ด้วยคุณ แผ่ไปดลอคึษหนืงอยู่"