พระธรรมปฏิรูปกฎแปลง ภาค ๑ : หน้า 34/254

ประโยค - พระธรรมปฏิรูปกฎแปลง ภาค ๑ หน้า 32 นี่คือ (ชื่อว่า) ย่อมขุดซึ่งรากงามของตนในโลก นี่ที่เดียว บุรุษผู้เจริญ ท่านจงทราบอย่างนี้ ว่า "บุคคลผู้มีมรรคธรรมทั้งหลาย ย่อมเป็นผู้ ไม่สำรวมแล้ว" ความโลกและสภาพมิใช่ธรรม จงอย่างรบกวนท่าน เพื่อความทุกข์ ตลอดกาล นานเลย." [แก้อรรถ] บรรดาบาทเหล่านั้น บาทพระกล่าวว่า โย ปาณมติวามดี ความว่า บรรดาประโยคทั้ง 6 มีสหิติกประโยคเป็นต้น ระใด ย่อมเข้าไปตุินทรีย์คือชีวิตของผู้อื่น แม้ด้วยประโยคอันหนึ่ง บทว่า มูหา ทำ ความว่า และอ้อมกาลามูหา อันขัติ เสียซึ่งประโยชน์ของชนเหล่าอื่น. บทพระกล่าวว่า โดก อนินทนา อาณิตติ ความว่า ย่อมถือ เคารพยินดีคนอืนบุคคลอันหูนหนแล้ว ด้วยบรรดาอาหารทั้งหลาย มี ไถยอาหารเป็นต้น อาวาสแม้ฉันในสัตวโลกนี้. บทพระกล่าวว่า ปรารภณู คฤทธิ์ ความว่า นะเมื่ผิด ในถันทะทั้งหลาย ที่บุคคลอันนี้รักษาและคุ้มครองแล้ว ชื่อว่าย่อม ประกฤติณอากง ๑. ประโยคแห่งการมังมี ๖ คือ สหิติกประโยค ๑ นิคคัลกประโยค ๑ อานัตติด ประโยค ๑ การประโยค ๑ วิชามยประโยค ๑ อิทธิมยประโยค ๑ สหิติก ประโยคนี้ ได้แก่การทำด้วยมือคนเอง สมณปาสากิก ๑/๒๕๒.