ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอีบมปทุปถูกแปลง ภาค ๓ - หน้าที่ 218
อาจไปสู่สถานที่ไม่เคยไปได้; เพราะฉะนั้น เธองฝึกตนเท่านั้น, เธอ
จะต้องการอะไรด้วยการฝึกสัตว์พาหนะเหล่านั้น" และบรรลุพระคาถา
นี่ว่า :-
"กุญแจพิสูจน์ไปสู่ที่ยงไม่เคยไปด้วยยานเหล่านี้
เหมือนคนผู้ฝึก (ตน) แล้ว ไปสู่ที่ยง
ไม่เคยไปได้ด้วยตนที่ฝึกแล้ว ทรมานดีแล้วนั่น
ไม่ได้."
[แกี่รถ]
พระคาถานั้น มีความว่า กุญแจอะไร ๆ พึงไป ถึงที่คือพระ
นิพพาน ที่นบว่างไม่ได้ไป เพราะความเป็นที่สุดที่ตนยังไม่เคยไป แม้
โดยที่สุดด้วยความฝัน ด้วยนานทั้งหลาย มีนามคือช้างเป็นต้นเหล่านี้ได้,
เหมือนบุคคลผู้ฝึก (ตน) แล้ว คือผู้หมดพอค มีปัญญาไปสู่ที่ยง
ไม่ได้ไปแล้วนั่น คือนับถึงภูมิแห่งท่านที่ฝึก (ตน) แล้ว ด้วยตน
ที่ฝึกแล้ว ด้วยการฝึกอันริในส่วนเบื้องต้น ทรมานดีแล้ว ด้วย
อธิษฐานภาวนาในส่วนเบื้องหลัง ฉะนั้นก็หามได้; เพราะฉะนั้น การ
ฝึกตนเท่านั้น จึ่งประเสริฐสำหรับเธอ.
ในกลางเทศนา ชนเป็นอันมาก บรรลุอริยผลทั้งหลาย มี
โสดาปัตติผลเป็นต้น ดังนั้นแล.
เรื่องกุญแจย่อมเป็นความช่าง จบ.