ปรโวคณ - พระอิชมปัฏฐุถกถาแปล ภาค ๓ : หน้า 175/254

ปรโวคณ - พระอิชมปัฏฐุถกถาแปล ภาค ๓ - หน้า ที่ 173 [แก่อรรถ] บรรดาบัลลังก์นั่นว่า สุตโฉ ได้แก่ ผู้ประกอบด้วยศีลธรร อันเป็นโลภะและโลภะ บทว่า สีลาน ความว่า ศีลมั ๒ อย่าง คือ ศีลสำหรับผู้ครอง เรือน ศีลสำหรับผู้ไม่ครองเรือน, ใน ๒ อย่างนั้น ศีลสำหรับผู้ ครองเรือน พระภิพระภาคทรงประสงค์เอาในบทนี้, ความว่า ผู้ ประกอบด้วยศีลสำหรับผู้ครองเรือนนั้น. บทพระคาถาว่า ยโลโกคสมมุตติ ความว่า ผู้ประกอบ แล้วด้วยศีลสำหรับผู้ครองเรือน คำว่านี้ความมีอายุ ๕๐๐ เป็น บริวาร เช่นของชนทั้งหลาย มีอาณินิกเศรษฐีเป็นต้น และด้วย โกะ ๒ อย่าง (คือ) โกะจะมีทรัพย์และข้าวเปลือกเป็นต้นอย่าง ๑ กล่าวคืออรัพย์ ๓ อย่าง ๑. สองบทว่า ยี่ ๕ เป็นต้น ความว่า กุศลบุรุษนี้หนีปานนี้ ไป สู่ประเทศใด ๆ ในกิศัยทั้งหลายมีรุปเป็นต้น; ย่อมเป็นผู้ฉัน เขาบูชาแล้วในประเทศนั้น ๆ ด้วยลาภและสักการะเท่าในบทนั้นเทียว. ในกาลจบเทศนา ชน นี้เป็นอันมาก บรรลุอริยมรรคทั้งหลายมีโศลา- ปติผลเป็นต้น ดังนี้แหล. เรื่องจิตตคฤคฆบดี จบ.