พระชิมปาทัฏฐกถาแปล ภาค ๓ – หน้าที่ 211 : หน้า 213/254

ประโยค – พระชิมปาทัฏฐกถาแปล ภาค ๓ – หน้าที่ 211 ๒๒. นาควรรณ วรรญนา ๑. เรื่องของพระองค์ *(๒๒๒)* [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในกรุงโกสัมพี ทรงปรารภพระ- องค์ ตรัสพระธรรมเทศนานับว่า “อ่อ นาโค” เป็นต้น [พระศาสดาถูกมาถูกจากฤทธิ์กิเลส] เรื่อง ข้าแน่ให้พิสูจน์จากแล้ว ในรฦกนามแห่งพระกคามร แห่งอัปปมวรรคนั้นแหละ จนอยู่ ในที่นั้น ข้าพเจ้าไว้ว่าริ้วว่า "พระนามคุณเทีย" ไม่อาจทำอะไร ๆ แก่หญิง ๔๕๐ มีพระนาง สามวดีเป็นประมุขเหล่านั้นได้" จึงทรงดำริว่า "เราจักทำกิจที่ควร ทำแก่พระสุภณโดมให้ได้," ดังนั้นแล้ว ให้ส่งเจ้าชายชาวนครทั้งหลาย แล้ว กล่าวว่าท่านทั้งหลายพร้อมกับพวกผู้ชายเป็นทาสและกรรมกร จงเอาของบริวารพระสมคโคม ผู้เสด็จเที่ยวมาภายในพระนคร ให้ หนีไป. พวกมิจฉาทิฐิ ผู้ไม่สนใจใจในพระรัตนตรัย ได้ติดตามพระ- ศาสดา ผู้เสด็จไปปกพระในพระนคร คำอยู่ บริภาย ด้วยอัครา- วัดดู ว่า เจ้าเป็นโจร เจ้าเป็นคนพาล เจ้าเป็นคนหลง เจ้เป็นน - พระคุธรรมาธิกร (พิ้น ป. ธ. ๓) ปัจจุบันเป็น พระธรรมโสภณ) วัดราชบพิษ แปล ๑. นครหลวงแห่งวันวสะแ.