การเตรียมตัวรับมือภัยในชนบท : หน้า 48/254

ประโยค - พระอิ้มปฏิบัติฤๅเปล่า ภาค ๑๗ หน้า ๔๖ เศรษฐี. ถ้าอย่างนั้น ความเป็นไปในชนบทเป็นเช่นไร ? ปุโรหิต. ภัยอย่างหนึ่ง จักมี. เศรษฐี. สือว่ากะอะไร ? ปุโรหิต. ฉลาดภัย ท่านเศรษฐี. เศรษฐี. จักมี เมื่อไร ? ปุโรหิต. จักมี โดยล่วงไป ๓ ปี แต่ปีนี้. เศรษฐี. ฟังคำนันแล้วให้บุตรทำกิจกรรมเป็นอันมาก รับ (ซื้อ) จำเพาะข้าวเปลือกเมื่อด้วยทรัพย์ที่มีอยู่ในเรือน ให้กระทำาง ๑,๒๕๐ ฉาง บรรจุข้าวทั้งหมดให้เต็มด้วยข้าวเปลือก. เมื่อฉางไม่พอ ก็ บรรจุข้าวมันดุ๋มเป็นต้นให้เต็มแล้ว จุดหลุมฝังข้าวเปลือกที่เหลือใน แผ่นดิน ให้ขย่ำข้าวเปลือกที่เลือกจากที่ยังไว้ด้วยดิน ฉาบทบ้าง ทั้งหลาย. โดยสมัยอึ่นอีก เศรษฐีนั้น เมื่อภัยคือความอดอยากถึงเข้าแล้ว ก็บริโภคข้าวเปลือกตามที่เก็บไว้, เมื่อข้าวเปลือกที่เก็บไว้ในฉางและ ในบานชนะมีดุ๋มเป็นต้นหมดแล้ว, จึงให้เรียกชนผู้เป็นบริการมาแล้ว กล่าวว่า "พ่อทังหลาย ท่านทั้งหลายของไป จงเข้าไปสู่ลูกแล้วเป็นอยู่ ประสงค์จะมาสำนันของเรา ก็จามาในเวลาที่มีภิกษาอันหาได้ง่าย, ถ้าไม่อยากจะมา, ก็ลองเป็นอยู่ในที่นี้เกิด." ชนเหล่านั้นได้กรำ เหมือนอย่างนั้นแล้ว. ส่วนทาสผู้ทำการรับใช้ คนหนึ่งชื่อว่า