ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระบรมปทุมอัคคีภาค ๓ - หน้าที่ 174
๗. เรื่องบางสุขภูทา* [๒๒๑]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารถนาธรรมของ
อนาถบิณฑิกเศรษฐี ชื่อสุขภูทา ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "สุข
สนโท ปกเสนติ" เป็นต้น
[สองเศรฐีว่าทำกิจกต่อกัน]
ดังได้สนม พาเศรษฐีเชื่ออกะ ชาวกุคนา ได้เป็น
หลายของอนาถบิณฑิกเศรษฐี ตั้งแต่เมาว่ายเป็นหนุ่ม สาหทั้ง ๒
นั่น เรียนศิลปะอยู่ในกระดูกอาจารย์เดียวกัน ทำกิจกต่อตกันว่า
"ในเวลาที่เราทั้ง ๒ เจริญวัย เมื่อบุตรและธิดาเกิดแล้ว ผู้ใดขอ
ธิดาเพื่อประโยชน์แก่บุตร ผู้ผู้นั้นต้องให้ธิดาแก่ผู้นั้น" เขาทั้ง ๒
เจริญวัยแล้ว ดำรงอยู่ในตำแหน่งเศรษฐีในนครของตน ๆ
สม jedno แล้ว กองเศรษฐี ประกอบการค้าขาย ได้ไปยังกรุง
สาวัตถีด้วยเกวียน ๕๐๐ เรือ อนาถบิณฑิกเศรษฐี เรียกนางจูพ-
สุภาทธิดาคงตนมาสั่งว่า "แม่ บิดาของเจ้าอุคคุตเศรษฐีมา , กิจ
ที่ควรทำเก่า จงเป็นภาระของเจ้า"
[อุกเศรษฐีอนาถจูพาภูทาเพื่อบุตร]
นางรับว่า "ดีละ" จึงจัดโกนชนะมีเกงและก้นเป็นต้น ด้วย
มือของตนเอง จำแนกแต่บ่าวอนุของเศรษฐีนั้นนมา เตรียมวัตถุต่าง ๆ
มีระเบียบดอกไม้ ของหอม และเครื่องลูปไสเป็นต้นไว้ ในเวล
พระมหาอป. ธ. ๓ วัดบวรวนิวาสวิหาร แปล