พระธัมมปทัฏฐกุณฉปเปล่า ภาค ๓ - หน้าที่ 103 พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 7 หน้า 105
หน้าที่ 105 / 254

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการเข้าสู่จงจึ่งและความจริงในชีวิต โดยระบุถึงอธรรมและการเข้าใจผัสสะในธรรมะ อธิบายถึงผู้ที่ไม่สามารถเห็นอริรามและความสำคัญของการมีปัญญาในการเข้าถึงธรรม เมื่อผู้ที่มีจิตแสดงสภาพอันไม่เพรียว ก็จะไม่สามารถได้รับการประสัม โดยมีการพูดถึงเรื่องราวต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติธรรม ระหว่างบทสนทนาและการบรรลุอธิษฐานในสังคม.

หัวข้อประเด็น

-พระธัมมปทัฏฐกุณฉ
-ความเป็นผู้เกี่ยวครัน
-ปัญญาในการเข้าถึงธรรม
-การเกิดและการตาย
-การบรรลุอธิษฐาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธัมมปทัฏฐกุณฉปเปล่า ภาค ๓ - หน้าที่ 103 ความว่า ย่อมเป็นผู้เข้าสู่จงจึ่งความเป็นผู้เกี่ยวครัน คือ กินแล้ว ๆ กินนอน. ทว่าสณฑุสูงปลุปโมน ความว่า ผู้มีจิตประกอบด้วยความดำริอันมิคงลงแล้ว เพราะนิธิวิดา ๓. บทว่า คุโสโต์ ได้แก่มผูไม่มีความเพรียว. ทว่ อโลโส ความว่า บุคคลนั้นเกี่ยวคร้านมาก เมื่อไม่เห็นอริรามรอันพิสูจน์ด้วยปัญญา จึงชื่อว่า ย่อมไม่ประสัม คือ ไม่ได้. ในกล่าวบทสนทนา ชนเป็นอันมาก บรรลุอธิษฐานทั้งหลาย มีโศลกปิดผลเป็นต้น ดังนี้แล. เรื่องพระปรมั่นมิกิสสตฉะ จบ. ๗. กามวิภค ครีมในกาม ๑ พยาบาทวิภค ครีมในกามพยาบาท ๑ วิหิงสาวก ครีมในการเปี่ยนบันเทิงคนอื่น ๑.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More