พระมนปัํทุฒิจา - สุดาเปตร : หน้า 106/254

ประโยค - พระมนปัํทุฒิจาแปล ภาค ๓ - หน้า ที่ 104 ๔. เรื่องสุดาเปตร* [๒๑๐๑] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระวังวัน ทรงปรารถนาสุดาเปตร ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "วานรานุรักษ์" เป็นต้น. [พระมหาโมคลิลานเถระเห็นเปตร] ความผิดคารว่า วันหนึ่ง พระมหาโมคลิลานเถรลงจากภูเขา คือหยกภูฏู * พระพักตร์อยู่บนถนน เป็นพระสิงห์ทรงฤทธิ์ ความฉลาดปราดเปรื่อง ๆ กล่าวมา "พานูบูญู อารมณ์เป็นนักฟังธรรม สักเข่าเข็ญไข้ ๆ แล้ว พระมหาโมคลิลานเถรจึงอธิบายว่า มี ซึ่งอยู่ในจิตใจของพระญาณโพธิ์ เข้าจะเข้าถึงพระธรรม อธิษฐานให้ ด้วยทรงพระพุทธเจ้าเป็นต้น * ผู้ซึ่ง มโนในคำนึงผลนกนั้น ควรจะเป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้บรรลุธรรมของพระองค์เป็นต้น “ผู้ซึ่ง มโนในคำนึงผลนกนั้น ควรจะเป็นพระอรหันต์ คือผู้จะตรัสรู้ อธิษฐานให้ในปัจจุบันนี้พระพุทธเจ้าเป็นต้น”