พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - เรื่องมุตรของพราหมณ์เก่า : หน้า 221/254

ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 219 ๓. เรื่องมุตรของพราหมณ์เก่า [๒๔๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสนา เมื่อประทับอยู่ในฏุษาควาที ทรงปรารถนาพาก บุรุษ ของพราหมณ์เก่าแก่คนใดคนหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทสนาว่า "ธนุปโล" เป็นต้น [บุตรบำรุงบิดาเพราะอยากได้สมบัติ] ได้ยินว่า พราหมณ์คนหนึ่งในฏุษาควาที มีสมบัติประมาณ ๘ แสน ทำอาวุธคนแก่บุตร ๕ คน ผู้บริจาคแล้ว ได้ให้ทรัพย์ ๔ แสน ต่อมา เมื่อพราหมณ์นิ่งของเขาทำกละ (ตาย) ไปแล้ว พวกบุตรจึง ปรึกษากันว่า "หากพ่อของเราจักนำพราหมณ์เก่าอื่นมาใช้รึ ด้วยอำนาจแห่งบุตรทั้งหลาย ที่เกิดในท้องของนาง ตระกูลก็จักทำลาย เอาเกิด พวกเรา (ช่วยกัน) สงเคราะห์ท่าน" พวกเขาบำรุงพราหมณ์ เก่านั้นอยู่ด้วยปัจจัยอันอาหารเครื่องงูงามเป็นต้นอันประณีต ทำก็มีอัน นวดฟันมือและเท้าเป็นต้นอยู่ ครั้งบำรุงแล้ว วันหนึ่ง เมื่อพราหมณ์ เก่านั้น นอนหลับกลางวันและลูกขึ้นแล้ว จึงนวดฟันมือและเท้า พลางพูดจิงโทษในมารวาส้าง ๆ กันแล้ว วิจารณ์ว่า "พวกผมก็ทะนุ บำรุงคุณพ่อโดยท่านนี้ตลอดชีพ ขอคุณพ่อโปรดให้เมทรัพย์ยิ่ง เหลือแก่พวกผมเถิด" พราหมณ์ให้ทรัพย์แก่บุตรอีกคนละแสน แจก เครื่องอุปโภคทั้งหมดให้เป็น ๔ ส่วน มอบให้ เหลือไว้เพียง ผ้าห่มมององค์บุคคลบุตรหนีบอบขบพราหมณ์นั้นนี้ ๒-๓ วัน * พระคุธรรมนิภิกขร (ฝืน ป. ธ. ๓) ปัจจุบันเป็น พระธรรมโกษา วัดราชบพิช แปล ล