ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอธิษฐานทัฬฆาถูกแปล ภาค ๓ - หน้า 179
[สัทบุรุษย่อมปรากฏในที่ไกล]
ในขณะนั้น แม้นาฏินทิกเศรษฐ์คัมภีร์ธรรพจแล้ว นิมิต พระศาสดา เพื่อเฉลยในวันพรุ่งนี้ พระศาสดา ตรัสว่า "ฤคหนดี อาตมาภาพรับมิตรเพื่อมินในวันพรุ่งนี้แล้ว," เมื่ออนาถินทิกเศรษฐ์ กล่าวว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้มีญาณ คนอื่นมาก่อนข้าพระองค์ ไม่มี, พระองค์ทรงรับภัณฑของใครหนอแล?" ตรัสว่า "ฤคหนดี นางผู้สู้ทาทานิน ถอนแล้ว" แม้นาทเศรษฐิสกว่าจว่า "นางสุภัททา อยู่ในที่ใกล้ในที่สุดประมาณ ๑๒๐ โยชน์เท่านั้นหรือ? พระเจ้า ตรัสว่า "จะฤคหนดี, กีรวิฒูรทั้งหลาย แม้อยู่ในที่ใกล้ ย่อมปรากฏเหมือนยินอยู่บนอเนานั้น" ดังนี้แล้ว จึงครัสพระคาถาว่า:-
"สัตบุรุษทั้งหลาย ย่อมปรากฏในที่ไกล เหมือน ภูเขาหิมพานต์ (ส่วน) อัสสัตบุรุษ ย่อมไม่ปรากฏในที่นี้, เหมือนลูกคร่อนเขาชัด (ยิง) ไปใน ราตรี จะนั้น."
[แก้กรรม]
บรรดาบทเหล่านี้ นบทว่า สนฺโต เป็นต้น ความว่า ปราชญ์ทั้งหลายมีพระพุทธเจ้าเป็นต้น ชื่อว่า สัตบุรุษ เพราะความที่เกิดโดย สัทบุรุษ ทั้งหลายมีรายเป็นต้น สงบแล้ว, แต่ในที่สุด พระผู้พระภากรง ประสงค์สัตว์ผู้มีอธิกร (บุญ) อันทำไว้แล้ว ในพระพุทธเจ้าในปางก่อน มีฤทธิ์ส่งสมไว้แล้ว (และ) อบรมอธิกรณ์แล้วว่า "สัตบุรุษ." บทว่า ปกเสนุติ ความว่า แม้นอยู่ที่ไกล เมื่อมาสู่ลอง