พระธรรมปิฎก: ความเข้าใจและการบูชาในพุทธศาสนา พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 7 หน้า 187
หน้าที่ 187 / 254

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการบูชาในพุทธศาสนา โดยเฉพาะการเคารพพระธรรมปิฎก ซึ่งมีการถอดคำพูดจากสิงหาคมของพระธรรมเทศนา นางสุทธ์รีและบทสนทนาที่เกี่ยวกับการบูชาพระอริยเจ้า ว่าได้รับการยอมรับจากประชาชนว่าเป็นการทำบุญที่ดี เหล่ามหาชนเล่าว่าเดินทางไปฟังธรรมเทศนาและได้รับความสนุกสนานจึงกลับด้วยความยินดี.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของพระธรรมปิฎก
-การบูชาพระธรรม
-การเทศนาในพุทธศาสนา
-ประสบการณ์ของนางสุทธ์รี
-การให้ทานและความยินดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระฐัมมป ?" ถูกถอดคำผิดเป็น "พระธรรมป?" คำควรเป็น "พระธรรมปิฎก" ครับ ข้อความที่ถอดได้จากภาพคือ: "ประโคม - พระธรรมปิติถอดคำแปล ภาค ๓ - หน้า ১৮๕ ไม่สนเทกะนางสุทธ์รี เข้าไปยังดิถิราม ไหว้แล้วขึ้นอยู่ นาง แม่ปรศัยบ่อย ๆ ก็ไม่ได้คำตอบ จึงถามว่า "พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลาย ถูกใคร ๆ เบียดเบียนบ้างรึ?" เดี๋ยวรีย์ น้องหญิง นางไม่เห็นพระสมณโคดมที่เที่ยวเบียดเบียน พวกเรา ทำให้เสื่อมลาภสักกัดรึ? นางสุทธ์รี้นั้นรับรองว่า "ดีลา" แล้วหลีกไป ตั้งแต่นั้นมา นางถือเอาสิ่งของมีระเบียบดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ การบูชานะ ของเผ็ดร้อนเป็นต้น เดินบ่า หน้ารถร่า ไปพระเจดีย์ ในเวลาที่ มหาชนฟังธรรมเทศนาของพระศาสดาแล้วกลับเข้าพระนครในเวลา เย็น ถามมหาชนถามว่า "ไปไหน" ก็ตอบว่า "ไปสนุกพระสมณโคดม, ฉันอยู่ในพระคันธภูมิเดียวกันกับพระสมณโคดม" แล้วอยู่ในติดิ อารามแห่งใดแห่งหนึ่ง ย่างลงสู่ทาง (ที่ไปวัง) พระเซดวันแต่งตัว เดินบ่า หน้ารถร่า พระมหาชนนถามว่า "ไปไหนสนุกรี?" คำตอบว่า "ฉันอยู่ในพระคันธภูมิเดียวกันกับพระสมณโคดม ให้ทาน ยินดีด้วยความยินดีเพราะเกล้าสแล้ว จึงกลับมา." [พวกกิฤกษ์ ถูกถอดคำเดิมรีอ่านว่าม่านสนุกรี] แต่นั้นมา โดยกาลล่วงไป ๒-๓ วัน พวกเดี๋ยวรีให้หาปนะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More