ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคม - พระยิ้มพระปฏิรูปฉัตต์ฉากแปลภาค ๑ - หน้า ที่ 192
๓. เรื่องกิจกงรผู้อยู่ฟังแม่น้ำวัดคุวาม * ๒๒๕ *
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อเสด็จอัครสมัยเมืองไพศาลี ประทับอยู่ในหว้า
ทรงปรารภเหล่ากู้อยู่อาศัยในวัดคุวาม ตรัสพระธรรมเทควานี้
ว่า "เลยโย อโยฤๅโว" เป็นดัง
[พระศาสดาตรัสติเตียนกู้อยู่อาศัยแก่ว้อง]
เรื่อง (มี) มาเสนในอตุรุตรินมุสธรรมปราชญ์สถาบันนั้นและ.
ในกาลนั้นแกล พระศาสดาตรัสกะกู้อยู่อาศัยว่า "กิฏฐี่ทั้งหลาย ก็
พวกเธอพากันกล่าวคุณแหงอุตรินมุสธรรมของกันและกัน แก่พวก
คู๋สุ์เพื่อประโยชน์แก่ท้องหรือ ?" เมื่อตรัสเหล่านั้นตรูถามว่า
"ขอรับ พระเจ้าข้า" ดังนี้แล้ว ทรงคิดบำบัดเหล่านั้นโดยอนุภายใน
แล้วตรัสพระกถากว่านี้ :-
"ก่อนเหล่านั้นร้อนประหนึ่งไฟ ฟุกุเรโท
ยังดีกว่า ภิกษุผู็ศีล ไม่สำรวม บริโภคอ้อนข้าว
ของชาวบ้านแห้ง จะประเสริฐอะไร?"
[แก่อรรถ]
บรรดาบทเหล่านั้น สองบทว่า ยถุเจ ภูฏชเยม ความว่า ภิกษุ
ผู้ผุศีล คือผู้ไม่มีศีล ไม่สำรวมทางกายเป็นต้น ปฏิญาณว่า "เรา
เป็นสมณะ" รับอ้อนว้าว่าที่ชาวบ้านกล่าวถ้วยด้วยศรัทธา อันชื่อว่า
รัฐอธิปะอุ่นใจ แล้วพิ้งฉัน, ก่อนเหล่านั้นมีลิปประหนึ่งไฟ อัน
* พระมหามนตรี ป. ธ. ๖ วัดบวรนิเวศวิหาร แปล. อ. วี มหาวิกง ค./๑/๒๕.ม