ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระพุทธปฏิจจสมุปบาท ภาค ๓ - หน้า 149
ลานพระเจดีย์ ของพระปัจเจกพระพุทธองค์สมุสมั
เรานั้น ชนทั้งหลายจึงทำทาง ๔ โชคน์ให้ปราศจากตอและหนาม
ทำให้สะอาด มีพื้นสะอาดสมบูรณ์ เราได้รับสียาระงเลยเปล่าในลานพระเจดีย์นั้น,
ด้วยผลแห่งกรรมของเรานั้น ชนทั้งหลายจึงเกลื่อนไรในหนทาง
๓ โชคน์แล้ว เราทำการบูชาด้วยดอกไม้ป่าที่พระสจูบน, ด้วยผล
แห่งกรรมของเรานั้น ชนทั้งหลายจึงโปรดดอกไม้สต่าง ๆ ลงในหน
ทาง ๔ โชคน์, น้ำในคงในที่ประมาณ โชคหนึ่งจงดาคามไปด้วย
ดอกบุม ๕ สี, เราได้รับพระบรมอันในลานพระเจดีย์นี้, ด้วยน้ำใน
ลักขณ, ด้วยผลแห่งกรรมของเรานั้น ฝนโบกธพรจึงตกลงในเมือง
ไพศรี, เราได้ขงแผ่นผ้าขึ้นและผูกตรัสไว้บนพระเจดีย์นั้น, ด้วยผล
แห่งกรรมของเรานั้น ห้องจัรวาลทั้งสิ้น จึงเเป็นวาระว่าสมุทร
เป็นอันเดียวกัน ด้วยธงชัย ธงแผ่ผ้า และฉัตรช้อน ๓ กินเป็นดัน
ตลอดถึงออกนิจฤาภ, ภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุดังนี้แหละ บุษสักการะ
นั่นเกิดขึ้นแก่เรา ด้วยพุทธานุภาพก็หาไม่, เกิดขึ้นด้วยอานุภาพแห่ง
นาควาดและพรหม ก็หาไม่, แท้ว่า เกิดขึ้น ด้วยอานุภาพแห่งการ
บริจาคมีประมาณน้อย ในอดีตกาล ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงแสดงธรร
จิงตรัสพระคาถานี้ว่า :-
"ถ้าบุคคลพึงเห็นสุขอันไพบูลย์ เพราะสละสุข
พอประมาณเสีย, ผู้มีปัญญา เมื่เห็นสุขอัน
ไพบูลย์ ก็พิสูจน์สละสุขพอประมาณเสีย (จีงจะ
ได้พบสุขอันไพบูลย์)."