บทสนทนาเกี่ยวกับความตายและความเพียรในพระพุทธศาสนา : หน้า 129/254

ประโยค - พระจันทปฏิรูปฉกวาแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 127 ขายสิ่งของในที่นี่แลตลอดปีนี้ อนานท. ข้ามพระองค์ผู้เจริญ ก็ฉันตอบมีแก่เขาหรือ ? พระศาสดาตรัสว่า "เออ อานนท์ เขาเป็นอยู่ได้ตลอด ๗ วัน เท่านั้น ก็ด้วยฉันอยู่ในปากแห่งงามจง (ตาย) ดังนี้แล้ว ได้ทรงภาดิต พระคำเหล่านี้ว่า :- "ความเพียรเครื่องเผากิเลส ควรทำในวันนี้ ที่เดียว, ใครก็รู้ไว้ว่า 'ความตายอาจมีในวัน พรุ่งนี้, เพราะว่า ความผิดเพี้ยงด้วยความตาย ซึ่งมีเสนานั้น ไม่มีเลย, มุ่งผู้อยู่สูง ย่อมเรียกบุคคลผู้มีปกติอย่างนั้น มีความ เพียร ไม่เห็นอกเห็นกัน ตลอดกลางวันและ กลางคืน นั่นแล้ว 'ผู้มีใจตรเดียวเจริญ.." อนานท. ข้ามพระองค์ก็ไปบอกแก่เขา พระเจ้า. พระศาสดา, อานนท. เธออันเคยกัน ก็ไปเกิด. พระเจรไปสู่แห่งเวียงแล้วเที่ยวไปเพื่อภิรม. พ่อก็อตรับ พระเจรด้วยอาหาร ลำดับนั้น พระเจรจึงกล่าววะพ่อคำนี้วว่า "ท่านจ้องอยู่ในนี้ ตลอดกาลเท่าไร ?" พ่อค๊า ท่านผู้เจริญ ผมมาแต่ที่ไกล ถ้าจะไปอีก, ความเน้นซ้า ก็เม, ผมก็อยู่ในนี้ ตลอดปีนี้ ขายสิ่งของ (หมด) แล้วจ้าไป. ๑. โน วุธราณ คือ เท่ากับเอว เช่นในคำว่า น โน สมั อุดิ ตกาลเทน. ๒. ม. อบ. ๑/๔๘๘