ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระบรมไตรปิฎกฉบับแปลภาค ๑ หน้า 43
๑. เรื่องเมนทกเศรษฐี* [๑๕๐]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระบรมศาสดา เมื่อทอดอาลัยกับทิยนครประทับอยู่ในหอศักดิ์วัน
ทรงปราบเมนทกเศรษฐี ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "สุขสัจ"
วชุมเมนทก" เป็นต้น.
[พระศาสดาเสด็จไปภัททันคร]
ได้ยินว่า พระศาสดา เมื่อเสด็จเที่ยววาร์ไปยังอุตตรเขต
ชบนทั้หลาย ทรงเห็นอุปสรัสโสดาปฏิผล ของคนเหล่านี้ คือ
เมนทกเศรษฐี ๑, ภรรยาของเศรษฐีนี้ชื่อวาจันทุมทุม 1,
บุตรชื่ออนัญชัยเศรษฐี ๑, หญิงสาวไถ่ชื่อวกิฏ วิสาข ๑, ทาสชื่อปุกเณ ๑, จึงสดีไปสู่อันเทียนนคร ประทับอยู่ใน
ชาติวัน.เมนทกเศรษฐี ได้คลับการเสด็จมาว่า พระศาสดาแล้ว.
[เหตุที่ได้มาว่าเมนทกเศรษฐี]
ถามว่า- ก็เพราะเหตุไร เศรษฐีนี้ จึงชื่อว่า เมนทก-
เศรษฐี?" แก้ว่า ได้ยินว่า พระทองคำทั้งหลาย ประมาณเท่าช้าง ม้า
และโคอูฐ ล ชำแรกแผ่นดินเอาถึงก้นหลังคุณหลังกัน พูดขึ้นในที่ประมาณ
~ กรีส ที่ข้างหลังเรือนของเศรษฐีนี้นั่น. กรรมใส่กลุ่มค่าย ๕ สีไว้
ในปากของแพะเหล่านี้. เมื่อมีความต้องการ ด้วยวาสนามเนียใส
* พระมหาวล ป. ช. ๕ วัดทำเนินนา ครราชศรี แปล.
๑. ป่าไม้มิส ๒. ที่นอน ๆ ว่า สุมนาเทวี.