ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอภัยมณีถูกฉีกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 137
นั่น ๆ มนุษย์ทั้งหลายได้ตายมากกว่ามาก เพราะอุปะวะที่คิดจาก อมนุษย์ อวิฑวัต โรคเกิดขึ้นแก้แล้วก็ทั่งหลาย เพราะความปุจฉูล ด้วยลิ้นศพแห่งมนุษย์หลานนั้น. ภัย ๓ อย่าง คือ “ภัยอภัยแต่ก็ภาษา หาได้อุ ภัยเกิดแต่มนุษย์ ภัยเกิดแต่โรค ฯ” เกิดขึ้นแล้ว ด้วยประกานดังนี้
ชาวนครประจุนนั้นแล้ว รามทูลพระราชาว่า “มหาราช
ภัย ๓ อย่างเกิดขึ้นแล้วในพระนครนี้, ในกาลก่อนแต่กาลนี้ จึงง
พระราชนี้ว่า “ชื่อว่าภัยเห็นบนนี้ไม่เคยเกิดขึ้นแล้ว, เพราะว่า
ในราชการของพระราชาผู้ทรงธรรมทั้งหลาย ภัยเห็นบนนี้เองไม่
เกิดขึ้น.”
พระราชรับสั่งให้ทำการประชุมแห่งชาติในท้องพระโรง แล้วตรัสว่า “ถ้ carré ความไม่ทรงธรรมของเรามีอยู่ไร, ท่านทั้งหลาย
จงตรวจดูซึ่งเหตุนี้.” ชาวเมืองไพศาลตรวจดูปราณีทุกอย่างไม่
เห็นโทษอะไร ของพระราชา จึงราบทูลว่า “มหาราช โทษของ
พระองค์ไม่มี” จึงปรึกษากันว่า “อย่างไรหนอแล ภัยของพวกเรานี้
พิึงถึงความสงบ?” บรรดาชนเหล่านั้น เมื่อพวกกล่าวว่า “ภัยพิบ
ถึงความสงบ ด้วยการกลิกรรรม ด้วยการบวงสรวง ด้วยการกระทำ
มงคล,” ชนเหล่านั้นทำพิธีนั้นทั้งหมด ก็ไม่อาจป้องกันได้
ชุนพวกอื่นกล่าวกันอย่างวีว่า “ครูทั้ง ๖ มีอานุภาพมาก,
พอเมื่อครั่ง มาในนี้แล้ว, ภัยพังลงไป.” อีกพวกหนึ่ง
กล่าวว่า “พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นแล้วในโลก, อันพระผู้ม-