ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิฐมอญถูกฉกฉ่อนแปลก ภาค ๓ - หน้าที่ 236
"พ่อ พ่อถูกยกขึ้นจากเตียงแล้ว ยังปรารถนา
ตกลงสู่เตียง (อีก), พ่อ พ่อถูกขึ้นจากหวา
แล้ว ยังปรารถนาจะตกลงไปสู่หวา (อีก)."
ก่อนมา เพื่อจะแสดงว่า "ลูก ขอโทษมีความเจริญเกิด, ก็
ฉันจะปรับทุกข์แก่ใคร จะให้ใครช่วยคิดเนื่องความว่า "บุตรน้อย
ของเรา อันเรานำบูชามาออกให้บวชในพระพุทธศาสนา ประหนึ่งถักทะ
ที่ถูกนำออกจากเรือนซึ่งกำลังถูกไฟไหม้แล้ว ยังปรารถนาเพื่ออุ้มร้อนใน
มราราสกอ, ขอท่านทั้งหลายจงช่วยวิ่งเต้น จงช่วยต้านทาน แก่พา-
เจ้าด้วยเถิด" นางจึงกล่าวกาคานี้จะสนซามเน่นนี้ว่า :-
"ขอท่านทั้งหลายจงช่วยวิ่งเต้น ความเจริญงามมีแก่
ท่าน, ข้าพเจ้าจะปรับลูกนี้โดยลาา ท่านเป็นจุด
ภูณณะ ซึ่งถูกนำออกจากเรือนถูกไฟไหม้แล้ว
ยังปรารถนาเพื่ออุ้มไหมอีก."
สนซามเน่นนั้น กำหนดได้ในเมื่อกรมากกล่าวอยู่ จึงกล่าว
ว่า "ฉันไม่มีกามต้องการด้วยความเป็นกุศล" ครั้งนี้ มรดา
ของเธอกล่าวว่า "สาธุ พ่อ" พอใจแล้ว ให้บริโภคโภชน อัน
ประณีต ถามว่า "พ่อ พ่อกาลฝนเท่าไร?" ทราบความที่เธอ
มีกาลฝนครบแล้ว ก็จดแจงใคร่อิวให้. เธอมีบัตรวิจิตรครบ ได้
อุปสมบทแล้ว.
ก่อนา พระศาสดาเมื่ออา ทรงยังความอุตสาหะในการบำจิตให้
เกิดขึ้นแก่เธอผู้อุปสมบทแล้วไม่นาน จึงตรัสว่า "ธรรมวาจิดนี้"