ต้นน้ำมันและคุณค่าทางเศรษฐกิจ พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 7 หน้า 46
หน้าที่ 46 / 254

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับต้นน้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำอ้อยและการค้าขายในชุมชนเทพวิปฺ โดยเฉพาะเรื่องของเศรษฐีในกาลพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่าวิศส ผู้ต้องการสร้างกันฤทธิ์ร่วมกับญาติ นอกจากนี้ยังมีการเรียกเครื่องไม้และวัสดุที่ใช้ในการสร้างโดยใช้ทองคำ เงิน และแก้วมณีเพื่อเป็นการบูชาและสร้างสารายในที่ตรงนี้

หัวข้อประเด็น

-ต้นน้ำมันและน้ำผึ้ง
-เศรษฐกิจชุมชน
-การค้าขายในประวัติศาสตร์
-วิถีชีวิตสมัยพุทธกาล
-การสร้างกันฤทธิ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโคด - พระรีบมาทิฎฐูถอภาแป๓ ภาค ๑๓ - หน้าที่ ๔๔ น้ำมัน น้ำผึ้ง และน้ำอ้อยเป็นต้น หรือด้วยวัตถุมผักเครื่องปกปิด เงินและทองเป็นต้น ชนทั้งหมดหลาย ย่อมนำกลุ่มค้าขายออกจากปาก ของแพะเหล่านั้น นนและ น้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำอ้อย ผักเครื่องปกปิด เงินและทอง ย่อมไหลออกจากปากแพะแม้ตัวหน้า ก็เป็นของเพียง พอแก่ชาวชุมเทพวิปฺ จามว่า ก็ธรรมน้ำของเศรษฐีนี้ เป็นอย่างไร? แล้วว่า ได้ยินว่า ในกาลแห่งพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่าวิศส เศรษฐีนี้ เป็นหลานของกุลิมีพี่ออโรชา ได้มีชื่อว่า อโรชา ซึ่งมีชื่อ พ้องกัน ฉะนั้น ลุงของเขาปรารถนาจะสร้างกันฤทธิ์ เพื่อ พระศตถ ค. เขาไปสู่สถานของลุงแล้ว กล่าวว่า "ลุง เรามังตั้ง ๒ จงสร้างร่วมกันที่เดียว" ในเวลาที่ถูกลุงนั้น ห้ามว่า "เราคนเดียวเท่า นั้นจักสร้างไม่ได้สาธารณกับชนเหล่าอื่น" จึงคิดว่า "เมื่อ ลุงสร้างกันฤทธิ์ในที่นี้แล้ว, เราจะได้สารายในที่นี้" จึงให้ คนขอเครื่องไม้มากไป ให้หาสายอย่างนี้ คือ "เสาคั้นหนึ่ง ด้วย ทองคำ ต้นหนึ่ง บูชชงเงิน, ต้นหนึ่ง บูชชงแก้วมณี" ให้ ทำชื่อ พริัง บานประตู บานหน้าต่าง คลอง เครื่องมุงเม อุจเสม์ทั้งหมด บูชาด้วยทองคำเป็นต้นเทียว ให้ทำสาราย ลำเรือด้วยนะ ๗ ประกาษ แต่พระคาถาคตในที่ตรงหน้าพระคันธฤทธิ์ ในเบื้องบนแห่งสารายนี้ ได้จอมยอด ๓ ยอด อันสำเร็จแล้ว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More