พระธีมปฏิญาณแปล ภาค ๑ - หน้าที่ ๔๗ : หน้า 49/254

ประโยค - พระธีมปฏิญาณแปล ภาค ๑ - หน้าที่ ๔๗ ปูณณะ เหลืออยู่ในสำนักของเศรษฐีนี้นั่น รวมเป็นคน ๕ คนเท่านั้น คือ เศรษฐี ธรรมของเศรษฐี บุตรของเศรษฐี บุตรสะไภ้ของเศรษฐี กันนายปูณณะนั้น (ที่นั่งงเหลืออยู่) ชนเหล่านัน แม้เมื่อข้าวเปลือกที่พึ่งไว้ในหมูในแผ่นดินหมด สิ้นแล้ว พังดินที่ว่าที่ฝ่าแล้ว แสน่า ยังอัตภาพให้เป็นไปด้วย บางเปลือกที่ได้แล้วจากฝ่านัน ครั้งนี้ ธรรมของเศรษฐีนั้น เมื่อความหวีดครองบ่าย เมื่อลินสิ้นไปอยู่ พังดินที่เหลืออยู่ในส่วนแห่งฝาทั้งหลายลงแล้ว แสน่า ได้ข้าวเปลือกประมาณถึงอพก ะ ตำแล้ว เอาเข้าข้าวสารประมาณ ทะนานหนึ่ง ใส่ไว้ในหมอในหนึ่ง เพราะความกลัวแต่โจร "ในเวลา เกิดอุตกะภัย พวกโจรมีมาก" ปิหนแล้วฝังตั้งไว้ในแผ่นดิน ลำดับนั้น เศรษฐีมาในกี่บรรจุแห่งพระราชาแล้ว กล่าวนะว่า "นางผู้ เจริญ ฉันหัว, อะไร ๆ มีไหม?" นางนั้น ไม่ได้กล่าวถึงสิ่งที่มี อยู่ว่า "ไม่มี" กล่าวว่า "นาย ข้าวสารมีอยู่แสนหนึ่ง." เศรษฐี ข้าวสารทะนานหนึ่งนั่น อยู่ที่ไหน ? กรรวย. ฉันฝังไว้ เพราะกลัวแต่โจร. เศรษฐี ถ้ากระนั้น หล่อนของดูคงมันขึ้นมาแล้ว หุ้งมอะไรกะ ๆ เกิด. กรรวย. ถ้าเราจัดมันข้าวดังนะ จักก็เพียงพอกัน ๒ มือ; ถ้าเรา ๑. อาหารหนึ่งคือ ๕ ทะนาน ก้องพก= ๒ ทะนาน.