พระอธิษฐานที่ถูกลบแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 163 : หน้า 165/254

ประโยค - พระอธิษฐานที่ถูกลบแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 163 คนเป็นผู้สงสัยในพุทธอำนาจ อนุมัยก็กลัวภัยใหญ่ จึงได้ออกไปยืนอยู่แล้ว [ออมมนุษย์รักษาและบำรุงเด็กผู้ชอนให้ปกเดียว] ลำดับนั้น อนุมัยผู้นี้เป็นสัมมาทิฐิซึ่งอนุญาติกล่าวว่า ออมมนุษย์ ผู้เป็นมิภาวะภูมิ่นว่า "พวกเราทำสิ่งอันไม่ควรทำเสียดแล้ว พวกเราจงทำทานกรรมเพื่อเด็กนั้นเสียเถิด" ดั่งนี้แล้ว ได้ยินรักษาเด็กนั้น คนเป็นผู้มิภาวะภูมิ่นจากภูมิ เข้าไปสู่พระนคร ยังถามโทษของพระราชาให้เต็มแล้ว ทำโทษนะมา ต่อมา อนุมัยแม้ทั้ง ๒ เป็นประจวบว่ามาตราคามและบิดาของเด็กนั้นปลุกเด็กนั้นให้สุขขึ้นแล้ว ให้บริโภคโทษนั้น ประกาศความเป็นไปแล้ว ว่าอีกอธิษฐานที่ติดโทษนะ ด้วยอำนาจของกุศลด้วยอธิษฐานว่า "พระราชเท่านั้น จงหย่านคิรชนเหล่านี้ คนอื่นงอย่าเห็น"ดั่งนี้แล้ว จึงไป ในวันรุ่งขึ้น พวกราชบุตรทำความกลัวหลอกว่า "พวกโจรลักเอาเด็กทะกภะไปจากราชะครับแล้ว" จึงปิดประตูหลายแล้วกันดู เมื่อไม่เห็นในพระนคร จึงออกจากพระนคร ตรวจดูช้างในและช้างนี้ จึงหันถอดอันเป็นวิหาเรืองทองคำมนเกวียนที่บรรทุกฟืน จึงจับเด็กนั้น ด้วยความสำคัญว่า "เด็กนี้เป็นโจร" ดั่งนี้แล้ว แสดงแต่พระราชา [เด็กถูกใดสม] พระราชาทอดพระเนตรเห็นอธิษฐานหลายแล้ว ตรัสถามว่า