ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอธิฐานพิธีบูชาเทวา ภาค ๑๙ - หน้า 69
๑. เรื่องพระเอกนากนะเระ* [๖๖๖]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวน ทรงปรารถนา พระ
ฉนละชื่อว่าอธิฐานนะตรัสพระธรรมเทสน่าว่า "น ดาวา
ชมภูโธ" เป็นนั้น.
[พวกเทวาได้ให้สถูบาลแก่เทวะแห่งพระเณร]
ได้ยินว่า พระเณรนั้น อยู่ในราวพระแท่งหนึ่งต่อคงเดี่ยว.
อุทานท่านชำซองอธิฐานเดียวดังนั้นว่า:-
"ความโศกทั่งหลาย ย่อมไม่มีแก่มนุษย์ผู้มีจิตมั่น-
คง ไม่ประมาณ เป็นบุญมี ศึกษาในทางแห่งโมโนปฏิบัติ
ผู้งที่ ระลึกแล้ว มีสติทุกเมื่อ."
ได้ยินว่า ในอุปสถ ท่านป่าวร้องการฟังธรรมเอง ย่อม
กล่าวคาถานี้ เสียงเทวาตาศูกว่าเสียงแผ่นดินทรุด ครั้นวัน
อุปถัมภ์หนึ่ง ภิกษุผู้ทรงพระไตรปิฎก ๒ รูป มีบริวารรูปละ ๕๐๐
ได้ไปสู่ที่อยู่ของท่าน ท่านพอเห็นภิกษุเหล่านั้น ก็App ยินดี กล่าวว่ว่า
"ท่านทั้งหลายมาในนี้ เป็นอันทำความดีแล้ว วันนี้ พวกกระมังจัก
ฟังธรรมในสำนักของท่านทั้งหลาย."
พวกภิกษุ ท่านผู้มีอายุ ก็ดับฟังธรรมในที่นี้ มีอยู่หรือ?
พระเอกนากะ มี ขอบริ, วรไพรนี่ มีความบันลือั่นเป็น
* พระมหาเกยม ป.ช. ๓ วัดมหาธาตุ แปล.