ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมมปัญติฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 184
๒๒. นิรวรรณ วรรณา
๑. เรื่องนางปริมภิชาศิษย์สนุทร [๒๒๓]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภบาง
ปรินิพพิติกษิทธิ์ชื่อสนุทร ธรรมเทนานี้ว่า "อฏฺถวาที" เป็นต้น.
[พวกเดียวกันคิดตัดลาลักษณ์พระศาสดา]
เรื่องมาโดยผิดวารในฤดูหน้านั้นแสดงว่า "โดยเฉสนั้นแน ช พระ
ผู้มีพระภาค เป็นผู้น้อมมหาชนลักษณะ ทำความเคารพ นับถือ บูชา
แล้ว" เป็นต้น. ส่วนเนื้อความเอาในเรื่องนี้ มีถึงป่านนี้:
ได้ยินว่า เมื่อออกลักษณ์ เช่นกับหัวน้ำใหญ่แห่งปัญจมาณฑก
เกิดขึ้นแก่พระผู้มีพระภาคและภิกษุณีแล้ว พวกอัญญเดียวยี่ก็เลื่อม
ลาลักษณ์ เป็นผู้ถือแสง ประหนึ่งถึงห้อยในเวลาพระอาทิตย์ขึ้น
ร่วมประชุมปรึกษากันว่า "ตั้งแต่สาวแห่งพระสมณโคดมขึ้นนั้น พวก
เราก็ล้อเลียนลักษณ์อะไร ๆ ย่อมไม่รู้แม้ความที่เราทั้งหลายมีอยู่,
พวกเราอาจจะพึงรวมกันกับใครหนอ ? ก่อให้เกิดดันแก่พระสมณโคดม
แล้วยังล้อลากลักษณ์ของเธอให้ล้อสุข.")
[พวกเดียวกันให้นางสนุทร ทำลายพระเกียรติพระศาสดา]
ครั้งนั้น ความคิดได้เกิดขึ้นคืออัญญเดียวยี่หลานนั้นว่า "พวกเรา
ร่วมกันบางสนุทร จักสามารถ (ทำได้)." วันหนึ่ง พวกเขา (เกล้ง)