ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิฐมฑุ์ถูกฉีกผ่าแปลภาค ๓ - หน้า 244
มาตคะ ตัวมีความขวัญน้อยเกี่ยวไปอยู่ใน
ปานั้น และไม่พึ่งทำบาปทั้งหลาย."
[แก้รรจ] บรรดาบทเหล่านั้น กล่าวว่า นิปล คือผู้ประกอบด้วยปัญญา
เครื่องรักษาตน.
บทว่า สาธุวิหรธีรี คือผู้มีธรรมเรืองอยู่ดั่งเจริญ เป็น
บันฑิต.
บทว่า ปรีสุวาณี เป็นต้น ความว่า เขาเมื่อได้ชายผู้ม
เมตตาเป็นวิถีธรรมเช่นนั้น พึงครองอำนาจร้ายทั้งหลาย คือ
"อันตรายที่ปรากฏ มีสีสะและพยุงเป็นต้น และอันตรายที่ปกปิด
มีราคะและโทษะเป็นต้น" ทั้งหมดดีแล้ว พึงเป็นผู้อื่นใจดี มี
สติมั่นคง เที่ยวไป คืออยู่กับชายผู้นั้น.
สองบทว่า ราชา รฐู้ ความว่า เหมือนพระราชาผู้อยู่ทรง
ละแว่นแคว้นพระองค์อธิษฐานนี้ไว้ว่า "พระราชา
ผู้มีภูมิประเทศดับพระองค์ขณะเด็กฅนแล้ว ทรงละแว่นแคว้น
ที่ทรงชนะเด็กฅนแล้วเสีย ด้วยทรงดำรัสว่า "ชื่อความเป็นพระราชนี้
เป็นที่ตั้งแห่งความสำราญอันใหญ๋, ประโยชน์อันอะไรของเราด้วยราช-
สมบัติที่เราครอบครองแล้ว" ลำดับนั้นและเสด็จเข้าไปยังป่าใหญ่
ผุวชเป็นคณะ เมื่อเสด็จไปเนาะพระองค์ดีในอธิษฐานกัง ๔
ฉันใด; บุคลิกพึงเที่ยวไปเฉพาะผู้เดียวกันนั้น."