พระัมปาปัญญากูฏาแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 21 พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 7 หน้า 23
หน้าที่ 23 / 254

สรุปเนื้อหา

บทความนี้อธิบายการสอนที่สำคัญจากพระผู้มิพระภาคเกี่ยวกับการรักษาความบริสุทธิ์และความประมาณในชีวิต, โดยได้ยกตัวอย่างถึงความสำคัญของการรักษาคำสอนและสภาพของคฤหัสถ์และบรรพชิตที่ไม่รักษาความบริสุทธิ์, ซึ่งอาจนำไปสู่ความพินาศได้, เนื้อหาเน้นการสำรวจความเชื่อมโยงระหว่างการรักษาความดีในชีวิตและผลของการกระทำที่อาจนำไปสู่อัปมงคลต่างๆ , รวมถึงการสรุปชีวิตที่มีความทุกข์และผาสุกในสังคม. มีการพูดถึงเหตุการณ์ที่ชนมากมายบรรลุผลในด้านต่างๆ จากการเทศนา, เนื้อหาทำให้เห็นถึงการเลี้ยงดูและการรักษาความดีในตัวบุคคล.

หัวข้อประเด็น

-การรักษาความบริสุทธิ์
-การรักษาความประมาณ
-ผลกระทบจากการไม่รักษาสัจจะ
-สอนชีวิตตามคำสอนของพระผู้มิพระภาค
-การเทศนาและผลที่เกิดขึ้นในสังคม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระัมปาปัญญากูฏาแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 21 ฉะนั้น พระผู้มิพระภาค จึงตรัสว่า "อนุญาตานามา มรณ." เพราะกายของคฤหัสถ์หรือบรรพชิต ผู้ไม่ทำการชำระสิริ หรือการชำระบริสุทธิ์ ด้วยอำนาจความเกี่ยวรั้ร้าน ช่อมมีผิวมัน หมอง ฉะนั้น พระผู้มิพระภาค จึงตรัสว่า "มตฺ วฎฺฐสุส." อึ่นี่ เพราะเมื่อบุคคลรักษาโคอยู่ หลับหรือเล่นเพลิดเพลินด้วยอำนาจความประมาณ โกหล่านั้น ย่อมถึงความพินาศ ด้วยเหตุมีรั้งไปสู่อัปมงคลชนิด เป็นต้นๆ ม่ายกับสาสีเป็นต้นๆ ชนพวกอื่นแล้วเคียวกินบ้าง, แม้ตนเอง ย่อมถึงอาชญาบ้าง การบริการบ้าง. ก็ตอกอย่างหนึ่ง ก็ดลำทกหลาย ล่องลำไปในตัวอำนาจความประมาณ ย่อมยังบรรพชิตดูไม่รักษาวาจา ๖ ให้เคลื่อนจากศาสนา; ฉะนั้น พระผู้มิพระภาค จึงตรัสว่า "ปมโท รกฺโฐ มคฺ." อธิบายว่า ก็ความประมาณนั้น ถือว่าเป็นลักษณ เพราะความประมาณเป็นที่ตั้งของสมิณ โดยการนำความพินาศมา. ในกาลบุกเทศนา ชนเป็นอันมาก บรรลุอรัยผลทั้งหลาย มีโศกาเกิดผลเป็นต้น ดังนี้แล. เรื่องพระโลภทัยเงาะ จบ. ๓. พาลมิค-เนื้อร้าย. ๒. โอิติวัา-หยั่งลงแล้ว.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More